یادداشت زهرا زرین‌فر

        تصویرگری کار را خیلی دوست داشتم اینکه موازی داستان پوسیده شدن سیب را نشان می‌داد. اما چرا دودوکرمه دست و پا داشت؟!
پایان داستان خوب بود اما خود جمله پایانی را دوست نداشتم.
و این جمله‌ها چقدر در فهم بچه‌ها می‌گنجد منظورم به‌طور خاص جمله آخر است: تو راه برگشت با خود فکر کرد انگار همه چیز عوض شده؛ هم چیزهایی که می‌دید، هم چیزهایی که نمی‌دید.
یکی دو جای دیگر هم بود که چنین ابهام‌هایی داشت برای مخاطبی که تفکر انتزاعی هنوز به آن صورت برایش شکل نگرفته است.