یادداشت‌های غزال (6)

          ازون کتاباست که انگاری توی یه بحثی قرار گرفتی( مثل یه قاضی) و باید منطقی و بی‌طرف حرفای همه رو گوش بدی تا بتونی در نهایت حق رو به یکی بدی ولی آخرش نمیتونی اینکارو بکنی:)
        

          از تولستوی بیاموزید.
        

          اگزوپه‌ری عزیز ممنونم که شازده کوچولو رو خلق کردی.
حالا هربار که به آسمون نگاه کنم لبخند میزنم:)))
برّه گل رو چریده یا نه؟
        

          بی نظیره این کتاب. توی خوندنش حتی ذره‌ای شک نکنید.
داستانی درباره پذیرش و روبه رو شدن انسان با مرگ.
اینکه انسان چقدر می‌تونه ضعیف بشه وقتی بفهمه مرگ در چند قدمی اونه..
و چقدر نیاز به توجه و محبت اطرافیانش داره.

        

          مثل باقی آثارِ ارزشمندشون. پایانی پر از غم، غربت و سردی 
        

          همیشه از خوندن کتابهای آقای ضابطیان لذت می‌برم.
به شدت ساده و روون و لذت بخش. به خصوص برای کسایی که علاقه‌مند به سفر هستن.