یادداشت‌های محمد حسین خامسیان (33)

          مضحک است که ما خود را اینقدر متفاوت از  سایر حیوانات می‌دانیم. به طور مثال بعد از خواندن چنین کتابی لاجرم خواهیم دانست که اضطراب منزلت در این روزگار عاقلانه نیست اما نمی‌توانیم حتی چند ساعت این اضطراب را از خود دور کنیم. 
حیوان زور زیادی دارد.
        

          کاش اینقدر وسط داستان بذل افاضه نمی‌فرمود و داستانش را تعریف می‌کرد. قلم خیلی خوبی که متاسفانه با پرگویی‌ و اظهار نظرهای بیهوده یک داستان خوب را به بیراهه کشانده و خفیف کرده است.
اگر نویسنده به داستان گویی قناعت می‌کرد کتاب بسیار خوبی می‌شد. حیف که نویسنده صاحب نظر! هر چند صفحه از لای کتاب بیرون میخزد و با بلندگو حرفهای خواب‌آورش را تکرار می‌کند و یادت می‌آورد که این کتاب مال اوست و هیچ کس حق ندارد تخیلش را به کار بیندازد یا دست به چیزی ببرد.
        

          بیشتر یک فیلم هالیوودی است تا رمان. فیلمی که بعضی صحنه‌هایش به یاد می‌ماند.
        

          کتاب بسیار متفاوت و خوبی است. ترکیب حماسه و ادبیات مدرن است‌. نمی‌شود به راحتی  راجع به آن جرف زد. برای چنین شیوه روایتی نویسنده گویی روی لبه تیز شمشیر راه رفته است. نوشتن چنین کتابی کار بسیار سختی است. یک اشتباه کافی است تا اثر را بی ارزش کند.
        

          من زیاد به نماد سیاوش توجه نکرده‌ام و فقط به نظرم بین کارهای اسماعیل فصیح اثر به نسبت جذابی بود.
        

          بعد از خواندن چند کتاب دیگر دارم از جلال آریان خسته می‌شوم. گرچه تلخی شرایط سال ۶۲ و ویرانی‌ها تاثیر کمی ندارد.
        

          خود داستان دندان‌گیر نیست. اصطلاحات روزمره اما خواندنی است.
        

          این سخنرانی را الان هم بشنوم موهایم سیخ می‌شود. حالا که تمام مقدسات را به خاک سپردم احساس می‌کنم اگر دوباره صدای شریعتی را مخصوصا در این سخنرانی بشنوم مقدسات مثل زامبی دست خشکیده‌شان را از خاک بر می‌کشند و دنبالم می‌گردند.
جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          جوانی بود و جاهلی و قلم مسحور کننده علی شریعتی. هنوز بعد سالها اتهامهای دیگران به شخصیتش را قبول ندارم. علی شریعتی با تمام نواقص اندیشه‌اش انسان آزاده‌ای بود و تمام زندگیش را وقف عقایدش کرد.
        

          چقدر این کتاب را دوست داشتم.
شاتقی جانم!
من نه خوش‌بینم نه بدبینم.
من شد و هست و شود بینم.
        

          شرح قصیه ترسائیه خاقانی است. خاقانی جز مشکل‌ترین شعرای فارسی‌زبان است و خواندنش فقط به افرادی که آشنایی عمیق با ادبیات قدیم دارند توصیه می‌شود. 
اول قصیده ترسائیه:
فلک کژرو تر است از خط ترسا
مرا دارد مسلسل راهب آسا
نه روح الله در این دیر است، چون شد
چنین دجال فعل این دیر مینا
تنم چون رشته مریم دوتای است
دلم چون سوزن عیساست یکتا
        

          برای شناختن شخصیت غزالی و آشنایی با سیر تحول اندیشه در تمدن اسلامی خواندنش ضروری است.
سال ۸۰ کتاب نایابی بود. اما خوشبختانه کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران یکی دو نسخه داشت. من که دو سال تمام کتاب فروشی‌ها را سرک کشیده و با نگاه متعجب کتاب‌فروشان مایوس شده بودم از خوشحالی پر کشیدم و همان یکی دو هفته اول ورود به دانشگاه امانت گرفتم و از خواندنش محذوذ شدم. چطور است که چطور یک مفتی متشرع سخت‌گیر می‌تواند اینقدر لطیف و عمیق بیندیشد.