یادداشت‌های sunrise🇮🇷 (9)

          کتاب بامزه ای بود 
        

          من از بچگی خیلی کتاب های جودی رو میخوندم این جلد هم مثل بقیه عالی بود✨
برای نوجوون ها حتی بچه ها هم کتاب خیلی قشنگه چون متن خیلی روونی داره
        

          بیهوشی کتاب خیلی قشنگی و اموزنده ای بود✨

شخصیت اصلی این داستان که قلدر بود حافظه خودش را از دست داده بود و وقتی به هوش اومد تبدیل به ادم خوب شد ولی میبینه بیشتر از ادمها از دستش ناراحتن و ازش میترسن و فکر میکنن اون مثل قبلا ذات بدش رو داره ولی  اون  میخواست واقعا تغییر بکنه و با چالش های خیلی زیادی رو به رو شد و داشت تقریبا ضرر میدید و دوستان قدیمی خودش رو داشت از دست می داد ولی ناامید نشد و واقعا تصمیمش جدی بود و در عوض دوست های خیلی زیاد و مخصوصا* خیلی خوبی* به دست اورد🌸⭐
 و نشون میداد که اگر چیزی رو واقعا خودت میخوای با تلاش میتونی  به خواستت برسی و هیچوقت هم دیر نیست برای تبدیل شدن به کسی که خودت میخوای✨🌺
کتاب خیلی روون و راخت خوانی بود و طراحی جلد کتاب به نظرم من بامزه بود و همینطور اسمش و دلم میخواد دوباره بخونمش
        

          این کتاب رو من چند سال پیش خوندم و تو اون سن برام خیلی باحال و معمایی بود و با خوندن هر صفحه سعی میکردم خودم رو جای شخصیت ها بزارم و برای من به عنوان کسی که از کتاب های معمایی خوشم میومد واقعا قشنگ و هیجانی بود
        

          این کتاب ، روند خیلی آرام و قشنگی داره اولش علاقه ای به خوندنش  نداشتم اما هر چه که جلوتر می رفتم بیشتر کنجکاو می شدم  
(شاید توضیحاتم مقداری کمی اسپویل داشته باشه)
تو این کتاب فرهان اصلا به بازیگری علاقه نداره و ادم کم حرفی است و بعضی وقتا احساساتش رو با زدن ساز دهنی بیان میکنه هر وقت هم که نمی خواد صحنه ای رو بازی کنه اون رو تحدید میکنند که پدرش رو صدا میزنند ، پدرش هم که آدم بسیار بد جنس و بداخلاق و... است و عوامل پشت صحنه یجورایی بد رفتار میکنند با فرهان ، اما در این حین فرزانه برعکس بقیه سعی می کنه که با فرهان  ارتباط برقرار کنه  و باهم حرف بزنند و  دوستی خیلی قشنگی رو شکل میدند و گاهی اوقات درباره موسیقی حرف میزنند

این کتاب با روند خیلی آروم و قشنگی جلو میره و هرچه که میگذشت فرهان میتونست بیشتر ارتباط برقرار بکنه با عوامل پشت صحنه و هرقدر که میگذشت از نظر من فرهان بالغ تر میشد همچنین کتابش خیلی آرامش بخشه و نشون میده بعضی از کارهای کوچیک میتونند چه تاثیر بزرگی روی زندگی بزارند 
مثل این جمله توی کتاب( همین طور که یه سنگ بزرگ میتونه مسیر جوی آب رو عوض کنه یه اتفاق کوچیک و ناچیز مثل دیدن یه نفر یا خوندن یک خبر میتونه مسیر زندگی آدم رو عوض کنه )

و اون قسمت از کتابش که به فرهان توی روز تولدش قرص خواب میدن خیلی ناراحتم کرد و نشون داد که چقدر بعضی از آدم ها میتونند ظالم باشند 
        

          کتاب خیلی قشنگی بود و به ما یاد میده که در هر شرایطی به هم دیگه کمک کنیم  
در اون شرایط که جسیکا پاش رو از دست داده بود هر لحظه اعتماد به نفسش رو از دست میداد و اون هنگاه پدر مادرش هم مدرسه ای و هم تیمی هاش کنارش بودن و هر لحظه درحال تشویق کردنش بودن و این موجب شد که اون بیشتر امید پیدا بکنه و اینکه دوستاش کمکش کردن که پول جمع کنن برای خرید پا برای جسیکا خیلی شرایط رو قشنگتر کرده بود🙃
خطر اسپویل
و وقتی هم که جسیکا فهمید شروع به دیدن خود رزا کرده نه شرایطش و دوستی خیلی قشنگی با هم شکل دادن این موجب شد که به همدیگه کمک کنن تا حالشون بهتر بشه و جسیکا تلاش کنه تا بتونه رزا رو به خط پایان برسونه و جسیکا که رویای دویدن رو داشت تونست به ارزوش با کمک دوستاش و مربیش برسه 
این کتاب واقعا قشنگی بود برای من و در همین حین یجواریی اموزنده  برای نوجوانان که دست از تلاش بر ندارند🌺✨

        

          این کتاب خیلی قشنگه و به نظرم ارزش خوندن داره  و حملات کتاب خیلی روی ادم تاثیر میزاره از جمله 
اولش زغالی و فشار ازت الماس میسازه 
ترس از عشق ترس از زندگی است و کسانی که از زندگی می ترسند روحشان مرده است 
و بهترین جمله : هرکس با اعتماد به نفس در مسیر رویا هایش قدم بگذارد و بکوشد همان زندگی را که برای خود تصور کرده زندگی کند در ساعاتی که انتظار ندارد با موفقیت رو به رو می شود 
در  کتابخانه نیمه شب هر کتاب یکی از حسرت هایش است و وارد زندگی هر یک از حسرت هایش می شود و اون چندین زندگی را که حسرت داشت تجربه می کند   ...... بقیه رو که بگم اسپویل میشه 😁
        

          اسکار در این داستان پسر بچه ای ۱۰ ساله است که درگیر بیماری شده و عمل او جواب نداد اسکار دیگه از دکتر ها ناامید شده و او روزی به گفتگو پدر و مادرش گوش می دهد و متوجه می شود که میخواهد بمیرد اسکار به دوستش میگه و دوستش به اون پیشنهاد میکنه که برای خدا نامه بنویسه و هر روز از اون یک چیز بخواد   اون هرروز برای خدا نامه می نوشت و سرگرم می شد و با خودش تصور کرد حالا که بزرگ نمی شود یک روز خودش را ۱۰ سال حساب کند و با این روش سرگرم میشد و تا ۱۰ که می شود ۱۰۰ سال برای او تا ۱۰۰ سالگی تجربه کرد 
و یکی از جمله قشنگ این کتاب  
هرروز طوری به دنیا نگاه کنید که انگار اولین باره