یادداشت‌های آسیه عین (4)

           به طور کلی کتاب در سطح متوسط رو به پایین بود برام، چون شروع کتاب خیلی خسته کننده بود نیمه‌ها خیلی قشنگ و هیجانی شد ولی دوباره برگشت به روال قبلش.
روحیات جک بعد بیرون اومدن برام غم‌انگیز بود و اینکه کسی درکش نمیکرد غم‌انگیزتر
حس میکنم یک جاهایی داستان کش داده شد در حالی که نیاز نداشت و فقط خوندنش رو حوصله‌سر بر می‌کرد. به طور کلی برای یک بار خوندن کتاب بدی نیست ولی جذابیت زیادی نداره.
        

          خیلی خیلی کتاب قشنگی بود.
داستان کوتاهی داشت اما بیان ساده و شیوا از اون  دسته کتابهایی که دوست نداری زمین بذاری.
تاثیری که پا گذاشتن در یک مسیر درست و همراهی کردن آدم‌های درست بر عزت نفس آدم و شخصیتش میذاره، تغییرات هدف و روحیات حاصل از اون بیشتر و بیشتر تاثیر همنشین رو نشون میده.
فقط دوست داشتم در ادامه یک مقدار بیشتر از  زندگی الیاس بعد اون عملیات می‌گفت.
        

          به عنوان اولین کتابی که از داستایوفسکی خوندم میتونم بگم به شدددت قشنگ بود خیلی‌خیلی دل‌انگیز و جذاب، سرشار از ذکر جزئیاتی که به چشم نمیاد
قشنگتر از هر چیز دیگه که توجهم رو جلب کرد این بود که هر دو شخصیت اتفاقاتی رو برای همدیگه تعریف میکردن که ما حتی رو نداریم به نزدکترین فرد زندگیمون بگیم از ترس اینکه در چشم اونها کوچیک بشیم؛ اینکه آدم بدون شرم بتونه دغدغش رو بیان بکنه از نظرم نکته خیلی مثبت این کتاب بود🤌🏻
خوشحالم که با این اثر وارد دنیای نوشته‌های داستایوفسکی شدم🥹❤️‍🩹
        

          به نظرم کتاب قشنگی بود اما یک مقداری ریشه‌های فلسفی داشت و یک بار مطالعه این کتاب برای به ذهن سپاری کافی نیست.