یادداشت‌های محمدامین علی‌نژاد (62)

          واقعا لذت می‌برم از خوندن اثار بعضی از بچه‌های دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران که به دور از فضاهای غم پراکن و ایده‌های آخرالزمانی، خروجی‌های جذابی ارائه می‌دن و یک‌جور حس امید‌واری درونم ایجاد می‌شه.
کتاب درکل ساده و دوست‌داشتنیه و نشون می‌ده جریان موسیقی(اصیل) ایرانی که امروزه ما بدیهی در نظر می‌گیریمش از کجا اومده و از چه نیروهای اجتماعی و تاریخی‌ای تاثیر پذیرفته؛  زیاد که چه عرض، کنم اصلا به شکل یکنواختی از نیاکانمون به شکل کاملا محض بهمون نرسیده! 
اگه می‌خواین بدونین موسیقی مبتذل از کجا اومد و اصلا چیه و اینکه موسیقی تراز و (اصیل) به چی میگن و اینکه آیا جمهوری اسلامی هایده و ابی و... کنار زد یا یه نیروهای تاریخی و اجتماعی دیگه‌ای قبل از اون درکار بودن و حتی اگر یکبار موسیقی اصیل ایرانی گوش دادید، این کتاب می‌تونه براتون جذاب باشه.
        

          رمان زیبا و ارزشمندیه.
داستان سیاه‌پوستایی که از کشورهای خودشون به لندن میان، نویسنده به خوبی گذار از اجتماع(گماینشافت) به جامعه(گزلشافت) رو نشون می‌ده.
درکل باحال بود.
        

          اطناب و استدلال زیاد درمورد چیزهای پیش پا افتاده و پرداختن به  ثانویات مثل برابری حیوانات و غیره، در تضاد با واقعیت جهان بود که روزانه هزاران نفر انسان بی‌گناه بدون هیچ استدلالی کشته می‌شوند.
به‌نظر اگر در برهه تاریخی دیگه‌ای (که هیچ وقت نبوده) خونده می‌شد، می‌تونست جالب باشه، اما الان بیشتر خنده‌ی تلخی رو برمی‌انگیزه…
        

          کتابی مختصر، عمیق و مفید.
به‌نظر من ایده‌ی نسبتا متفاوتی فراتر از مبارزه انقلابی علیه سرمایه‌داری و نولیبرالیسم و در سویه دیگر طیف یعنی تن‌سپاری به اون ارائه می‌ده.
به شیوه زیبایی سوژگی و (مرکز جهان) بودن انسانی که با اراده‌ش همه‌چیز رو با قطعیت می‌تونه تغییر بده و برش سلطه داشته باشه رو زیرسوال می‌بره و اثبات می‌کنه انسان چیزیه درکنار دیگر عوامل، نه چیزی فراتر.
در بیانی انسان‌ها تاریخ رو می‌سازن ولی نه اون‌طور که اراده می‌کنن!
        

          درچند کلام خیلی سخت، وقتی نمی‌فهیدم سعی می‌کردم احساسش کنم.
باحال ولی نیاز به پشت‌کار نسبتا زیاد فلسفی…
        

          شاید بهترین توصیفش این شعر از استاد کدکنی باشه:
«پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند
دیوار زندگی را زین گونه یادگاران»
داستان حسن صباح و ۷ خداوندگار دیگر، قلعه الموت مخوف و دیکر دژ های مستحکم و غیرقابل نفوذ چه از لحاظ نظامی و چه عقیدتی و معنوی…
درکل اساسینز کرید و فیلم‌های الکی غیربومی رو ول کنید و بچسبید به این داستانِ جذابِ اکنونیت دار…
        

          در چند کلمه کتابی جذاب، خوش‌خوان و پر از داستان‌های حکمی و عجیب که روزگاری نه تنها  در باور و ذهن بلکه عینی  و زیستنی بوده‌اند.
شاید هنوز هم بشر همانست که بود، شاید زنده است ، شاید…
        

          از بهترین کتاب‌های شارحی که می‌توان در مورد بوردیو خواند. نویسنده سعی بر ارائه‌ی دیدگاه سیاسی بوردیو دارد که تا کنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
در این میان‌ نویسنده مقایسه‌ای بین اکثر نظریات انجام می‌دهد که نشان‌دهنده‌ی تسلط وی بر موضوع می‌باشد.
همچنین کتاب برای فهم اصلی‌ترین مفاهیم بوردیویی همچون میدان و عادتواره مناسب بوده و توصیه می‌شود.
        

          کتابی مفید با تکیه برنظریات و مفاهیم اصلی بوردیو
و تحلیل کلان و خرد چگونکی تغییر پایگاه اجتماعی و اثر رابطه‌ای.
        

          دشمنی آشکار و به دور از برداشت عمیق از ایده‌های چپ، صرفا برای توجیه سرمایه‌داری و نه برای رسیدن به حقیقت.
اما در بعضی قسمت‌ها کمک کننده خواهد بود.
        

          نئولیبرالیسم! نئولیبرالیسم لعنتی!  تازه بعد این کتاب یکم بیشتر به نکات نغز دکتر اباذری پی بردم. این افسردگیه، این حس ناکافی بودنه، این بهترین خودمون بودنه، دعواهای بین نسلی، داغون شدن محیط‌زیست، همه‌چی و فراتر از آن، برخاسته از روح سرمایه‌داری و جدیدا نئولیبرالیسمه! یه جوری رفتیم توش و بازتولیدش می‌کنیم که کاری نمی‌شه کرد! به قول یکی از اساتید (آخه ما همونیم!) چی رو می‌خوایم شکست بدیم؟ می‌گی نه! یه نگاه به خیل عظیم کافه‌های یک شکلی که توش کافی می‌خوری بنداز! خونه‌ی مامان بزرگ رو، حیاط‌رو، پارکینگ رو و حتی موتور وسپای قدیمی رو کردن وسیله درآمدزایی. آره عزیز، اون کافه‌ با افسردگیت و بستن مرزهای آمریکا و تراپی رفتنت، با استثمار بچه‌ی بنگلادشی و… آبشخورشون یکیه! خودتی! خودمم…  پ.ن: کاش می‌شد ۲۰ صفحه‌ای که به نظرم مهمه رو یه کاری می‌کردم همه می‌خوندن، ولی حیف که کار زیاد بزرگی نمی‌شه کرد هرکس مایل بود، پی‌دی‌افش رو می‌ذارم تو کانالم، یا شاید یه کانال مستقل براش زدم، اما لطفا و التماسا بخونیدش…
https://t.me/byagoodman
        

          کتابی عمیق، شیرین و خواندنی.
بعد ذهن و بازار باحالترین کتابی بود که درمورد سرمایه‌داری و ماهیت اقتصاد جدید می‌خوندم.
به‌نظر تاحد زیادی حجت توضیح عنوانش یعنی «درآمدی بر اقتصاد سیاسی» رو به جا آورده بود.
توضیح تقریبا کامل چگونگی وضع اقتصادی جوامع قدیم و عصر جدید، البته با کوبیدن برحقِ اقتصاددانان کلاسیک لیبرال!
برای اینکه بدونیم حرف حساب بنده خدا مارکس و کمتر، زیمل چی بود می‌تونه کمک کننده باشه.
در آخر از ترجمه خوب اقای ارش جلال‌منش متشکرم.
        

          بعد مدت‌ها وقفه، تموم شد.
حال داشتم نظرمو می‌نویسم.
        

          مناسب برای آشنایی کلی با استعمارزدایی و بررسی تاریخی آن در کشورهای مختلف و تاثیرگذاری آن بر دیدگاه جهانی و روابط قدرت در جهان معاصر.
        

          439 صفحه حلاوت، شیرینی!
ترجمه عالی و متن روون.
توضیح اینکه اصلا توتالیتاریسم چیه و معنی‌ش به نسبت سیاست‌های کشورهای مختلف فرق می‌کنه.
چرخش عظیم روشنفکران چپ جدید به نسبت سیاست‌های استالینیستی حذب کمونیست و دفاع اون‌ها از سرکوب مجارستان و… باعث شد تا چپ جدید با مفهوم ضد‌توتالیتاریسم حیات روشنفکری جدیدی رو شکل بده که همه، حتی مخالفان رو درش پس از مدتی انتقاد جذب می‌کرد.
به‌طور کلی کتاب برای فهم پیشینه و تاریخ متفکران جدید فرانسه مثل فوکو و ساتر و گلوکسمان می‌تونه کمک کننده باشه. اینکه نظریاتشون در چه فضایی شکل گرفت.
اما نکته جالب اینکه حمایت این عزیزان و سیاستمداران از کشورهای استعماری و جهان سوم و به‌طور کلی «حقوق بشر»، نه به خاطر زیبایی چشم من و شما بلکه به این خاطر بوده که نکنه این چیزا به داخل فرانسه کشیده بشه! بعد برطرف شدن این حس بد دیگه شاهد حمایت از جهان سوم و غیره نیستیم.
        

          خوب برای آشنایی کلی با سیاست و اهمیت آن با این توضیح که آنچه در عقل سلیم به عنوان سیاست شناخته می‌شود اصل ماجرا نیست.
        

          کتابی پر از پستی و بلندی.
قسمتی آنقدر ژرف و جذاب که آدمی دلش با پایانش همراه نیست.
قسمتی سطحی، گنگ و مبهم که از انتخابش پشیمانت می‌کند.
به ‌سان خود تاریکی، هم‌ سویه‌ای خوب و هم بد داشت.