خوب بود و پایان به مراتب متفاوتی داشت و خوندنش هم لذت بخش بود؛ اما ایراداتی داشت که نمیشد نادیده گرفت. شخصیت و هوش استنتاجی شرلوک هلمز اینجا به طوری بود که انگار شاگرد شرلوک هلمز بود نه خودش، حتی به حرف هاش هم اعتماد نداشت که این یکم برام آزار دهنده بود. نویسنده خیلی تلاش کرده بود مسائل رو پیچیده نشون بده اما این پیچیدگی با اضافه کردن شخصیت های فرعی مختلف به سردرگمی غیرمنطقی‌ای تبدیل شده بود به گونه‌ای. یجورایی نویسنده رو درک میکنم، انقدر تو ذهنش مسائل مختلف و پیچیدگی درست کرده بود که نتونسته بود به خوبی بیانش کنه.
