مثل آثار دیگر کریستی جالب نبود...  هم شلوغ بود هم غیرطبیعی 
        

          همیشه از بچگی‌هام تا حالا آرزو داشتم کتابی از آگاتا کریستی بخونم. هیچوقت هم فرصت ایجاد نشد، تا زمانی که دوستم برای تولدم بهم جسدی در کتابخانه و کتاب دیگری از این نویسنده رو هدیه داد.
در ابتدا چیزی که نظرم رو درباره‌ی این کتاب جلب کرد قطع پالتویی نشر هرمس و تعداد کم صفحاتش بود. جلدش هم به نظرم قشنگ اومد.
خب کتاب رو شروع کردم و ادامه که دادم، متوجه قلم نویسنده شدم. آگاتا کریستی قلم ساده و روانی داشت، یک قلم متفاوت... به دور از استفاده‌ی تشبیهات و آرایه‌های زیاد. که برام جالب بود.
اما اگر بخوام بحث رو بازتر کنم و بگم چرا دو و نیم ستاره دادم... 
-حقیقتاً شخصیت‌های زیادی توی داستان حضور داشتند و این یکم برای من مشکل بود. البته نه خیلی زیاد.
-و همین‌طور بگم که بعضی قسمت‌های داستان واقعاً حوصله‌م سر می‌رفت. هیجان کافی رو برای من نداشت.
-مهم‌ترین نکته‌ای که زد توی ذوق من، این بود که فهمیدن اینکه "قاتل چه کسی بود؟" شگفت‌زده‌ام نکرد. می‌دونید چیه، غافلگیرکننده نبود!
البته جدای این‌ها از حق نگذریم، داستان دقیقاً توی نقطه‌ای شروع می‌شه که خواننده رو به خوندن ادامه‌ش کنجکاو می‌کنه که این برای خودش نکته‌ی مثبتی هست. همین‌طور قلم ساده‌ی خانم کریستی هم می‌تونه نکته‌ی مثبتی باشه. و خب... برای گذران وقت کتاب سرگرم‌کننده‌ای هست. 

حقیقتاً چیز دیگه‌ای به ذهنم نمی‌رسه، 
پس فعلاً تا همین‌جا. 
=)))
        

          یکی از خوبی‌های کتاب های کریستی کوتاه بودنه.
کتاب زیاد قوی‌ای نبود، معمای پیچیده‌ای نداشت، شخصیت زیاد داشت اما معما خیلی خاص نبود.
شاید هم چون قبلا فیلم‌یا سریالش را دیده بودم، فقط یادم نیست جنازه تو باغ بود تو فیلم یا کتابخونه...
چون هتل و بازل و پاملا و ماشین سوخته و ربط ماجرا به سینماگره یادم بود. 
        

          به نام خدا 
روش  خانم مارپل برای حل معما رو دوست دارم و ازش خوشم میاد همین باعث میشه کتاب رو دوست داشته باشم. 
روند کتاب خوب و جالب بود. 
        

          ترکیب خانم مارپل و خانم بانتری فوق العاده است!
        

          همه چیز جالب بود و داستان کشش و هیجان زیادی داشت و حدس زدن قاتل برام یک چالش بزرگ بود...ولی اصلا از اینکه در نهایت فهمیدم قاتل کیه شوکه یا هیجان زده نشدم چون انگار خیلی سرسری و دم دستی انتخاب شده بود....
        

          من تعریف کتاب های آگاتا کریستی رو خیلی شنیده بودم و به عنوان اولین کتابشون کتاب جسدی در کتابخانه رو خوندم 
ولی اونقدرا هم که بقیه تعریف میکردن جالب نبود و قابل پیش بینی بود ...!
        

          خب اگه خواسته باشم نظر شخصیم رو بگم  اینطوریه که اگر ده صفحه آخر و نمی خوندم فکر می کردم یکی از بهترین هاست  من همون ابتدای داستان به قاتل شک بردم ولی به نظرم قاتل زیاد دم دستی بود و اصلا از خانم کریستی توقع نداشتم🙂 
به همین دلیل وقتی به پایان کتاب رسیدم و دیدم قاتل کیه واقعا خورد توی ذوقم 😒
 البته  ناگفته نمونه که واقعاً روند داستان و حس کنجکاوی  که ایجاد می کرد رو دوست داشتم و این کتاب دومین کتاب با کار آگاهی خانم مارپل بود که می‌خوندم و از کتاب قبلی قتل در خانه کشیش به نظرم بهتر بود و حضور خانم مارپل پررنگ تر و با اعتماد به نفس تر  بود در این کتاب😊
        

          آگاتا کریستی یکی  بهترین جنایی نویساس
        

          شاهکاری دیگر از ملکه ی جنایت :))))))
        

          خب اینم از اولین کتاب بعد از امتحانات🌤
کتاب نسبتا خوبی بود . قلم بدی داشت ولی ایده و معما عالی بود😀قابل حدس بود کمی ولی در پایان شگفت زده شدم🥰🥰
اما من تا بحال کتاب معمایی حسابی نخونده بودم و به نظرم خوب بود.
        

          متاسفانه به خاطر تعدد شخصیت داستان در نگاه من دچار پیچیدگی بود.
و درکنار پیچیدگی آخر داستان به طور واضح مشخص نشده بود!
        

          با اینکه معما به شکل هنرمندانه‌ای طرح شده بود و احتمالا آدم‌های خیلی کمی بتوانند پیش از رمزگشایی از ماجرا، پاسخ را حدس بزنند؛ اما کتاب در زمره متوسط‌ها قرار می‌گیرد. 
تعلیق، هیجان، دلهره، تردید و حتی شخصیت‌پردازی‌های داستان اصلا به اندازه راضی‌کننده نبود و مخاطب گرچه به خاطر حل معما پابه‌پای نویسنده پیش میرفت اما لذتی که از دنبال کردن یک داستان معمایی باید ببرد را نمی‌برد.
        

          خیلی جذاب نبود به نظرم.
        

          ماجرا اینه که یه خانواده معمولی از خواب بیدار می‌شن و می‌بینن جسد یک زن وسط کتابخونه‌شون افتاده. حالا اینکه این زن کیه؟ چرا کشته شده؟ و قاتلش کی بوده؟ و چطور و چرا این جسد رو انداخته توی کتابخونه؟ سوال‌هاییه که قراره تو داستان بهش جواب بدن.

فضای کتاب و پرونده داستان جالب بود. شخصیت‌های زیادی درگیر پرونده بودن که باعث می‌شد خواننده بین اسامی تا یک حدی گیج بشه ولی با خوندن ادامه داستان می‌شد شخصیت ها رو به خوبی تشخیص داد. با وجود اینکه شخصیت‌ها زیاد بودن اما به هر کدوم به خوبی پرداخته بود و ویژگی‌هاشون جالب و منحصر‌به‌فرد بود.

در مورد معمای داستان، نمی‌گم که نمی‌شد حدس زد قاتل کی بوده، ولی اینکه چطوری قتل اتفاق افتاده واقعا تا پایانش مشخص نبود. همون‌طوری که پلیس‌ها هم گیج شده بودن و در نهایت خانم مارپل به کمک‌شون اومد.

اگر کتاب معمایی و آگاتا کریستی دوست دارید حتما از این قصه هم لذت می‌برین، برای نوجوان‌های بالای ۱۵ سال هم می‌تونه مناسب باشه.
        

          خوب بود و قابل حدس نبود برای من .اینطور بودم که چطو شد؟
ولی درکل جذاب بود
        

          جالب بود
        

          آگاتا کریستی یه نویسنده محبوبه و همه اون رو میشناسن. 
اما من به عنوان اولین کتابی که از آگاتا کریستی خوندم، توقع نداشتم این جوری باشه و یه جورایی با تعریف هایی که شنیده بودم هم خونی نداشت😶
اول این که شخصیت های داستان زیاد بود و من گم میکردم شخصیت ها رو 
و دوم درباره قاتل اول یه حدس هایی زده بودم و در پایان هم درست بود، یعنی قاتل از اول قابل شناسایی بود. 
اما با این دلیل که در نظر بگیریم، حالا این کتاب آگاتا زیاد جالب نبوده. 
اما من به خوندن کتاب هاش ادامه میدم، چون جریان داستان رو دوست داشتم.  و امیدوارم کتاب های دیگه هم موضوع داستان به همین زیبایی باشه🌸