واقعا انتظار پایانشو نداشتم،لذت بردم از ماجراجویی با شرلوک و جان
        

          از اول که دیدم نویسنده کتاب کانن دویل نیست و یکی دیگه ست می دونستم نباید انتظار داشت داستانش مثل داستان های دیگه ی شراوک هولمز باشه اما داستان خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر می کردم توی ذوقم زد.
این همه شخصیت اضافی توی داستان چی کار می کنن؟؟ الن تری، برام استوکر و کلی آدم دیگه همه بیخود و قابل حذف بودن. یه عالمه شخصیت معروف ریخته توی داستان که چی مثلا؟؟ اون یه ریزه اطلاعاتی که برناردشاو و اسکار وایلد به داستان اضافه می کردن یه شخصیت معمولی هم می تونست بیان کنه. بعد این سرنخ های اضافی بی فایده چی بود؟؟ فقط بیخودی داستان رو کش دار و مبهم کرده بود. اون همه توصیفات الکی پایان بندی هم همچین جذاب نبود.
داستان کشش داشت و من تا تمومش نکردم زمین نگذاشتم اما کلی اعصابم به خاطر این اشکالاتی که گفتم خورد شد.
        

          خوب بود و پایان به مراتب متفاوتی داشت و خوندنش هم لذت بخش بود؛ اما ایراداتی داشت که نمیشد نادیده گرفت. شخصیت و هوش استنتاجی شرلوک هلمز اینجا به طوری بود که انگار شاگرد شرلوک هلمز بود نه خودش، حتی به حرف هاش هم اعتماد نداشت که این یکم برام آزار دهنده بود. نویسنده خیلی تلاش کرده بود مسائل رو پیچیده نشون بده اما این پیچیدگی با اضافه کردن شخصیت های فرعی مختلف به سردرگمی غیرمنطقی‌ای تبدیل شده بود به گونه‌ای. یجورایی نویسنده رو درک میکنم، انقدر تو ذهنش مسائل مختلف و پیچیدگی درست کرده بود که نتونسته بود به خوبی بیانش کنه.