یادداشت‌های mahi (3)

          آغازش با لبخندی شیرین است، خنده‌ای از سر دل، از دلِ جوانیِ خسرو...
اما هر ورق که جلوتر می‌روی، گره‌ها بیشتر می‌شوند، دل عاشق‌تر، و مسیر پرپیچ‌تر.
او فقط عاشق نیست... او در عاشقی می‌زید، نفس می‌کشد، تا آن‌جا که عشقش او را به میانه جنگی بی‌رحم می‌کشاند.
و درست همان‌جا، که باید شمشیر باشد و خون، تو اشک می‌ریزی؛ برای پسری که شاید هیچ‌گاه فرصت عاشق ماندن نیافت.
خسرو و شیرین فقط یک منظومه نیست، آیینه‌ای‌ست از دل‌باختگی، دلدادگی، و سرنوشت‌هایی که گاهی پیش از وصال، پایان می‌گیرند...
        

          درست وقتی که فکر می‌کردم هیچ روایتی نمی‌تونه روحمو تا آسمون ببره، ناتا از راه رسید...
روزی که شروعش کردم، نمی‌دونستم قراره در یک نفس، تا آخرش برم و تهش دلم بخواد دوباره از اول ورق بزنم.
این کتاب، تکه‌ای از نور بود که از دل یک کنیز، پنجره‌ای گشود به دنیای حضرت فاطمه و پیامبر، بی‌واسطه، بی‌تکلف...
دیدم، فهمیدم، لمس کردم… و در نهایت، دلم در آغوش لطیف آن حقیقت آرام گرفت.
ناتا نه فقط یک کتاب، که زبانی است برای پرواز روح...
و اگر هنوز نخوانده‌اید، شاید منتظرید کسی دستتان را بگیرد و به دیداری دعوتتان کند... دیداری از چشم یک کنیز.
        

          زیباترین و هیجانی ترین و بهترین و...کتابی که تو عمرم خوندم:)))