یادداشت‌های حسین آمره (13)

          روایت های این جلد، نسبت به روایت های جلد اول خیلی بکر تر و تازه تر بود. بعضی جاها باید توقف کنی و بشینی به فکر کردن و با خودت تکرار کردن تا بتونی روایتی رو هضم کنی...
دستت طلا جناب کاشانی
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
حقیقتا شیرینی خواندن هر صفحه‌ی این کتاب زیر زبان می ماند.
مطالب غنی، مستدل و بکر. 
متن کتاب از سخنرانی های آقای کاشانی برداشت شده و پانویس‌ها گنجینه ای از اسناد رو ارائه کرده و بعضی موارد رو که صرفا در متن اشاره کرده در پانویس متن عربی اش رو به علت 
تحفظ از بعضی مطالب نقل کرده است.
مطالب مفصل تر رو تفسیرهای نهج البلاغه ایشون که در سایت شون هم هست تحت عنوان ۹۸ قسمتی درآمدی بر نهج البلاغه یا  ۹۲ قسمتی درآمدی بر نهج البلاغه و یا ۵۰ و چند قسمتی آشنایی با نهج البلاغه میتونید گوش بدید. فایل ها در castbox  هم موجوده.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
۱- این کتاب در دوران بی رمانی و بی حالی برای خواندن کتاب به دادم رسید و خیلی لخ لخ کنان جلو بردمش.
۲- تقریبا بیست درصد اول کتاب رو باید حوصله کرد تا داستان جا بیافتد.
۳- موضوع جذابی برای پرداخت انتخاب شده ولی فکر میکنم نویسنده نتوانست داستان را قوی جلو ببرد و در بخش هایی از داستان ضرب آهنگ داستان می افتد.
۴- پایان داستان به شدت توی ذوق میزد.
۵- در کل میتوان گفت داستان عاشقانه ای است تا داستانی در بستر جنگ و انقلاب. 
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
امیرحسین ایرانفرد با صدا و لحن قشنگش برایمان خواند و بسی لذت بردیم. ❤️
        

          خب متأسفانه و با هزار اندوه باید بگم که بالاخره تموم شد✌️😒
یادداشت‌های توصیفی_تحليلي بماند برای بعد...🚶‍♂️
        

          بسم الله الرحمن الرحیم

1- این کتاب رو در شبی که خبر شهادت یحیی سنوار اعلام شده، با کام تلخ و بغض در گلو تمام کردم و اتفاقا روایت آخر در مورد فردی است که وطن‌اش کرانه ی باختری است و حالا هم سالهاست که توی آمریکاست.

۲- این کتاب روایت هایی از زبان مهاجرینی است که تقریبا از وطن اصلی‌شون جدا  شدند، و حالا  اتصالات درونی و بیرونی شون رو با وطن اصلی‌شون روایت می کنند.

3- تمام راویان عرب هایی هستند از کشورهای مختلف که حالا در آمریکا و یا کانادا وضعیت و جایگاه خوبی دارند و سالهاست که مهاجرت کردند و حتی پدرانشان مهاجرت کردند و  ملیت آمریکایی دارند.

۴- ریتم کتاب توی بعضی روایت ها می افته ولی حداقل ۳ تا از روایت ها روایت جذابی بودند.

۵- می شه حس تلخ بی وطنی را در آدم‌هایی که حتی خودشان در کشور  مادری‌شان  متولد نشده‌اند، لمس کرد.

یاعلی 
        

          این کتاب رو امروز برگشتنی از فرودگاه تموم کردم، چندتا نکته راجع به این کتاب حائز اهمیته:
۱- کتاب راجع به خود نویسندگی و نوشتن هست و از سوژه و بعضی مسائل فنی شروع میشه، تا فرآیند چاپ، قلم نویسنده، دست نویسنده، میزکارش و ...
۲- کتاب با حوصله نوشته شده است و توضیحات مفصل است، بنابراین اگر خواستید کتاب رو شروع کنید ، تندخوانی کنید، خاطرتون جمع توضیحاتی از قلم نمی افته...
۳-برای کسانی که می خواهند بنویسند، مستحب موکد است
۴- متن کتاب خوش خوان و بسیار روان است
۵- مصاحبه ها و نقل قول ها از نویسندگان مختلف فراوان هست و محل استناد است.
یاعلی
        

          1- ارزش کتاب به ایده ی اجرایی اش هست.
2- دیتاهاش و حتی حدودی از راه حل هاش برای سال ۹۵ و ۹۶ هست و تا حدودی منقضی شده است.
3- استدلال ها جا افتاده نیست و از اعداد خوب استفاده نشده.
۴- در کل برای ایده گرفتن و دید گرفتن در موضوعات حوزه انرژی مناسب است
        

          مطالعه ی این کتاب مستحب موکد است. 
به انقلاب ایران از زاویه بیرونی نگاه میکند و با بررسی منابع نسبتا دقیقی به دنبال این سوال است که
 آیا انقلاب ۵۷ ایران قابل پیش‌بینی بود؟
این پیش بینی پذیری را از زوایه های سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، همبستگی اجتماعی و... بررسی میکند.


        

          کتابش ایده ی خوبی داشت ولی سیر خوبی نداشت...
اگر خواستید بخونیدش حتما صوتی اش رو گوش بدید اونم با صدای هوتن شکیبا...
        

          صوتی این کتاب رو گوش دادم اونم با صدای فاخر آرمان سلطان زاده. چندتا نکته راجع به این کتاب صادقه:
۱- داستان جذاب بود ولی بعضی جاها شاخ و برگ های بیهوده ای داشت.
۲- گفت و گو نویسی هاش واقعا فوق العاده بود، اونم راجع به موضوعاتی مثل ایمان و خدا تا مشاجره های کتاب.
۳- پایان اش کمی فرهادی طور بود.
        

          چندتا جمله راجع به این کتاب میشه گفت:
۱- اگر خیلی وقت اضافه دارید این کتاب رو انتخاب کنید.
۲-‌اگر هیچ کاری نمی خواید بکنید و به هیچی نمی خواید فکر کنید انتخاب اش کنید. (خوندنش مثل بطالت فرهنگیه‌:))
۳-  چهار فصل داره که به جز فصل چهار هر فصل فقط ۵ الی ۱۰ صفحه ی آخرش یک کمی جذاب میشه.