یادداشت محدثه مهران‌فر

        دیروز دومین جلسه کتابخوانی رضا امیرخانی برگزار شد و کتاب معرفی شده این کتاب بود.
من قبل از این آقای تقوی‌زاده رو نمیشناختم و شبِ بازی اولین کتابی بود که از ایشون خوندم.
در برخورد با این کتاب متوجه میشید با یک رمان اصولی و ساختار مند طرف هستین و دقیقا حرف من همون چیزی بود که آقای امیرخانی هم گفتن  این کتاب از نظر نوشتار و ساختار مشکلی نداره ، بقیه چیز ها سلیقه‌اس... بخوام صادقانه بگم این کتاب در سلیقه من نبود ، خوشحالم که این کتاب رو خوندم اما کتابی نبود که برام ماندگار باشه.
شاید بزرگ ترین چیزی که باعث شد این کتاب در سلیقه من نباشه موضوعی بود که خود نویسنده هم بهش اشاره کردن که اهل توصیف نیستن و من خیلی از جاهای کتاب دوست داشتم راوی بیشتر برای من بگه اما نویسنده انگار دوست داشت در خلاصه ترین حالت ممکنه داستانش رو برامون روایت کنه.( برای همین رمان کلا ۱۱۰ صفحه داره و من حدودا یک ساعته تمامش کردم )

پ.ن: از آشنایی با آقای تقوی زاده و همسر محترمشون خیلی خوشحال شدم. امیدوارم باز هم از ایشون کتاب بخونم. ☘️