یادداشت نوشین‌دخت

        بدون آشنایی قبلی با نویسنده و با پیشنهاد یکی از دوستان کتابخوان، کتاب رو شروع کردم.  
کتاب متشکل از داستان‌ها و روایت‌های مختلف از آدم‌های به غایت مختلف بود که ۵ روایت برادران سوخته در مرکز همه‌ی این داستان‌ها قرار داشت. 
این کتاب برای من جالب بود. روایت در روایت و پرش‌های زمانی از گذشته به حال، حال به گذشته و گذشته‌ی دورتر. 
اما با محتوا و داستان کمی مشکل داشتم. در کتاب با روایت‌هایی از آدم‌هایی در گذشته مواجه هستیم که به ظاهر وجود داشتند و واقعی بودند اما روایت‌ها انقدر دراماتیک هستند که به ندرت این اتفاقات در واقعیت رخ می‌دهد. آن هم برای اعضای یک خانواده و در یک بازه‌ی زمانی. این اتفاق باعث شد که باور پذیری و اثرگذاری کتاب برام کم بشه و حتی گاهی اعصابم خورد بشه که اصن چه وضعشه.