یادداشت لعیا عرب

        بالاخره با قلم آگاتا کریستی رو به رو شدم و چه کتابی ازش خوندم!!!!!!
اگر بخوام با دو کلمه توصیفش کنم میگم حیرت انگیز و جذاب ؛ ولی این کتاب خیلی حرف برای گفتن داره!
قلم شگفت انگیز خانم کریستی من رو جوری تسخیر کرد که با وجود درس و مدرسه (😩) تونستم کتاب رو تو ۳ روز تموم کنم و رکورد جدید برای خودم ثبت کنم!!
شخصیت های کتاب بسیار حساب شده و کامل بودن ، به طوری که بعد ازینکه باهاشون به طور کامل آشنا میشدی ، (حدود در ۳۰ صفحه اول این اتفاق میافتاد) به شدت برات واقعی میشدن!
روند و خط زمانی محشر بود و چیزی که باعث میشه کتاب رو در سریع‌ترین حالت ممکن تموم کنید همینه ؛ چون دقیقا در لحظه ای که لازمه اتفاق جدید میوفته و باز دوباره همه چیز رنگ و بوی جدیدی میگیره!
پایان کتاب برای من اصلا قابل پیش بینی نبود ولی شاید تنها نقطه ضعفی که میتونم ازش بگیرم اینکه به دلیل شعر ده بچه زنگی که در اول داستان اومد شاید اتفاقات پیشرو یکمی قابل حدس میشد ، ولی آیا پایان کتاب قابل حدس بود؟ برای من به هیچ وجه.
به عنوان تازه کار در ژانر جنایی خوشحالم که کتاب آگاتا کریستی جزو اولین ها بوده!
پ.ن۱ : در ابتدای کتاب با تمام هوش و حواسم در حال به خاطر سپردن بسیاااار دقیق شخصیت ها بودم و در طول کتاب صدهاهزاربار به شعر و اطلاعات شخصیت ها برگشتم تا هیچ چیزی از دستم در نره!(احساس میکنم یکی از ویژگی های خوندن کتاب های آگاتا کریستی همینه.)
پ.ن۲ : مضمون و موضوع کلی داستان رو دوست داشتم
"مجرمانی که قانون نسبت به آنها سکوت کرده بود"
و چقدر بعضیاشون سزاوار این مجازات بودند.
و چقدر بعضیاشون در مقابل این مجازات مظلوم و بی گناه بودن.