بریده‌های کتاب zizi

اقلا او تنها فهمید و هم او برای من معنی همه کس را داشت،زیرا تنها برای من همه کس بود.همه ی امیدواری آتیه ی من بود!او تنها بشری بود که آرزو داشتم در کنار خود داشته باشمش!

به سلامتی خانواده و سرزمین پریان و پیتزا و قصه ها و شروعی دوباره و نقشه های فوق العاده من میتونم به سلامتی همه ی اینها بنوشم:)))))

بیشتر به خاطر این ازت متنفرم که بهت فکر میکنم.خیلی نفرت انگیزه،اما نمیتونم جلوش رو بگیرم:)))))))

تنها چیزی که بدتر از این است که نتوانم با او یا در کنار او باشم،این است که در دنیایی زندگی کنم که او در آن وجود نداشته باشد. علی الخصوص اگر باعثش من باشم...