بریده‌های کتاب sima

باید یاد بگیریم دوستی‌مونو با آدم‌ها تا موقعی که زنده‌ان نشون بدیم،نه بعد از مردنشون.بعد از مردنشون ،روال من اینه که بذارمشون به حال خودشون.

خدا می‌داند که ما نباید از اشکهای خویش شرمنده باشیم،چرا که اشک ما بارانی است که بر گرد و غبار کورکننده‌ی زمین،که دلهای سخت و بی عاطفه‌ی ما را می پوشاند،فرو می‌ریزد.

خیلی ها هستند که خوشی امروز را قربانی احتمالات تلخ فردا می کنند.

بیش‌تر ما نمی‌تونیم دور بچرخیم و با همه حرف بزنیم ،و همه‌ی شهرهای دنیا رو بشناسیم؛ نه وقتش رو داریم نه پولش رو ,اون همه دوست هم نداریم.مانتگ، چیزهایی که تو دنبالش می‌گردی توی این دنیا هست، ولی تنها راهی که یه آدم معمولی می‌تونه نود و نه درصد اون‌ها رو در طول عمرش ببینه توی کتابه.

می گفت:«چشم‌هات رو پر از شگفتی کن، جوری زندگی کن که انگار ده ثانیه‌ی دیگه می‌افتی می‌میری. دنیا رو ببین .از هر رویایی که تو کارخونه‌ها می‌سازن یا با پول می‌شه خرید،خیال انگیز تره.

حتی اگر تمام طول شب گریسته باشی،بازهم دمیدن صبح برایت نشاط‌آور خواهد بود.