بریده‌های کتاب saeedehsoleymanian

«ترس چشم بند آدماست.»

وقتی چیزی شکسته ، شکسته دیگه. شاید بتونه به ظاهر درستش کنه اما کوچکترین تلنگری کافیه که همه چی دوباره بیاد رو .

چه قدر هر کدامشان توی خودشان مرده اند و زنده شده اند که حالا سرپا هستند؟

انقلاب که شد، ساز و آواز دیگر نبید ؛ بعد که ساز و آواز شد ،جوانی دیگر نبید.

همه جا تاریخ خط صافه، این جا دایره؛ زمان عوض می شه، ماجرا نه.

حضورتان عارضم، خداوند لعن کند آن مغبون را ، خَسِرَالدنیا و الآخره، که می گفت:« در دوران نخست وزیری من ، قیمت خودکار بیک پنج ریال بود و تا پایان آن، که سیزده سال طول کشید، پنج ریال باقی ماند.» به همین سبب آن سلطنت سیاه فرو ریخت. چه معنی دارد آن همه سال ، یک نوع قلم با یک قیمت ؟

فراموش نکنید که زندگی با تمام رنج هایش پُر از شگفتی است.

اگر ندانی به کجا می روی، احتمالاً به هیچ جا نخواهی رسید.

اشخاصی که صبر می کنند تا اوضاع و شرایط عالی از راه برسد هرگز کاری را به انجام نمی رسانند . زمان مطلوب برای عمل همین حالاست!

تا چه زمان یارای آن را خواهیم داشت که این چنین خویش را از بند روزمرگی برهانیم و جانانه نفسی تازه کنیم ؟ زندگی هنوز چند روز مرخصی برای مان اندوخته بود؟ و نیز چند تا دماغ سوخته ؟ چند تا دلخوشی کوچک ؟ کی هم دیگر را از دست می دادیم و رشته ها چگونه می گسستند؟.

اما من آن چه را فکر می کنم به شما می گویم ... اما عزیزم، گور بابای آن چه تو فکر می کنی !

کافی است که روح خویش را به تباهی نکشانیم. کافی است برای بحث کردن با آدم های تهی خود را به زحمت نیندازیم. بگذار از خشم نفله شوند . به هر حال نفله خواهند شد.

می خوام استعفا بدم. از آدم بودن . از اینکه مثل شما دو تا دست و دو تا پا و دو تا گوش دارم از خودم متنفرم.

دانستم خیلی چیز ها به اختیار آدم نیست، زندگی خواب های گذشته است که تعبیر می شود. زندگی تاب خوردن خیال در روز هایی است که هرگز عمرمان به آن نمی رسد . زندگی آغاز ماجراست.

شما اسم این را می گذارید زندگی؟ که هر کدام از ما جنازه یک نفر را بر دوش داریم، سوار بر قطاری به جای نامعلوم می رویم که نه مبدأ آن را می دانیم و نه مقصدش را؟ دلمان به این خوش است که زنده ایم.

به کی باید اعتماد کرد، دست چه کسی را به خاطر انسان بودن بوسید، و به کجا می توان پناه برد؟

کجا باید می ایستادیم که نه اسیر منادیان اخلاق باشیم و نه پر پر شده دست درندگان بی اخلاق؟

زندگی در چیز های کوچک گسترده است.