بریدههای کتاب ریحانه رحمانی ریحانه رحمانی 1404/7/7 - 17:40 تصویر دوریان گری اسکار وایلد 4.0 68 صفحۀ 90 0 6 ریحانه رحمانی 1404/7/6 - 23:49 خیال پردازی های رهرو تنها ژان ژاک روسو 4.4 5 صفحۀ 40 0 9 ریحانه رحمانی 1404/6/24 - 17:06 تصویر دوریان گری اسکار وایلد 4.0 68 صفحۀ 50 0 3 ریحانه رحمانی 1404/6/16 - 01:46 تونل ارنستو ساباتو 3.9 71 صفحۀ 90 به نحوی احساس میکنم که دارم تاوانی را میپردازم، تاوان قانع نبودن به آن بخش از ماریا که مرا (موقتاً) از تنهایی نجات میداد. فوران غرور، شور و شوق افزونشونده به اینکه او فقط مال من باشد باید به من هشدار میداد که راه خطایی در پیش گرفتهام، راهی که سمت و مسیر آن را خودپسندی و نخوت تعیین میکرد. 0 3 ریحانه رحمانی 1404/5/9 - 11:32 مرگ ایوان ایلیچ لی یف نیکالایویچ تولستوی 4.2 509 صفحۀ 95 زندگی یک رشته رنجهایی بود که مدام شدیدتر میشد و با سرعت پیوسته فزایندهای به سوی پایانش، که عذابی بینهایت هولناک بود میشتابید. 0 5 ریحانه رحمانی 1404/4/10 - 23:31 با سرودخوان جنگ در خطه ی نام و ننگ نادر ابراهیمی 4.2 32 صفحۀ 32 به اراده امکانِ انتخاب بدهیم. و این واقعیتی ست که در بخش اعظم زندگی انسان، هنوز، غریزه میگوید "آری"، اراده فریاد میکشد "نه" و انسان، غالباً، "آریِ" غریزه را همچون فرمانی تردیدناپذیر میشنود و میپذیرد و خود را از شر مشقات انتخاب آگاهانهی ارادی خلاص میکند... 0 7 ریحانه رحمانی 1404/2/11 - 23:46 نام تمام مردگان یحیاست عباس معروفی 4.3 25 صفحۀ 48 اندازهی هیچکس دست دیگری نیست، فقط خود آدم است که میتواند قاعدهاش را بداند؛ برود در پستوی تنهایی خودش درون و برون خودش را با سرانگشت لمس کند، بفهمد اندازهاش چیست؟ کیست؟ کجاست؟همه این را نمیدانند؛ همه این را نمیبندند به کار؛ برخی انگشتشمار. ظرف و ظرفیت هر کسی هم دست خودش است. یکی انگشتانهای به دست دارد، یکی هم دلش دریاست، آسمان آبی لاهوت، بیابان خستهی ناسوت 2 9
بریدههای کتاب ریحانه رحمانی ریحانه رحمانی 1404/7/7 - 17:40 تصویر دوریان گری اسکار وایلد 4.0 68 صفحۀ 90 0 6 ریحانه رحمانی 1404/7/6 - 23:49 خیال پردازی های رهرو تنها ژان ژاک روسو 4.4 5 صفحۀ 40 0 9 ریحانه رحمانی 1404/6/24 - 17:06 تصویر دوریان گری اسکار وایلد 4.0 68 صفحۀ 50 0 3 ریحانه رحمانی 1404/6/16 - 01:46 تونل ارنستو ساباتو 3.9 71 صفحۀ 90 به نحوی احساس میکنم که دارم تاوانی را میپردازم، تاوان قانع نبودن به آن بخش از ماریا که مرا (موقتاً) از تنهایی نجات میداد. فوران غرور، شور و شوق افزونشونده به اینکه او فقط مال من باشد باید به من هشدار میداد که راه خطایی در پیش گرفتهام، راهی که سمت و مسیر آن را خودپسندی و نخوت تعیین میکرد. 0 3 ریحانه رحمانی 1404/5/9 - 11:32 مرگ ایوان ایلیچ لی یف نیکالایویچ تولستوی 4.2 509 صفحۀ 95 زندگی یک رشته رنجهایی بود که مدام شدیدتر میشد و با سرعت پیوسته فزایندهای به سوی پایانش، که عذابی بینهایت هولناک بود میشتابید. 0 5 ریحانه رحمانی 1404/4/10 - 23:31 با سرودخوان جنگ در خطه ی نام و ننگ نادر ابراهیمی 4.2 32 صفحۀ 32 به اراده امکانِ انتخاب بدهیم. و این واقعیتی ست که در بخش اعظم زندگی انسان، هنوز، غریزه میگوید "آری"، اراده فریاد میکشد "نه" و انسان، غالباً، "آریِ" غریزه را همچون فرمانی تردیدناپذیر میشنود و میپذیرد و خود را از شر مشقات انتخاب آگاهانهی ارادی خلاص میکند... 0 7 ریحانه رحمانی 1404/2/11 - 23:46 نام تمام مردگان یحیاست عباس معروفی 4.3 25 صفحۀ 48 اندازهی هیچکس دست دیگری نیست، فقط خود آدم است که میتواند قاعدهاش را بداند؛ برود در پستوی تنهایی خودش درون و برون خودش را با سرانگشت لمس کند، بفهمد اندازهاش چیست؟ کیست؟ کجاست؟همه این را نمیدانند؛ همه این را نمیبندند به کار؛ برخی انگشتشمار. ظرف و ظرفیت هر کسی هم دست خودش است. یکی انگشتانهای به دست دارد، یکی هم دلش دریاست، آسمان آبی لاهوت، بیابان خستهی ناسوت 2 9