بریده‌ای از کتاب نام تمام مردگان یحیاست اثر عباس معروفی

اندازه‌ی هیچ‌کس دست دیگری نیست، فقط خود آدم است که می‌تواند قاعده‌اش را بداند؛ برود در پستوی تنهایی خودش درون و برون خودش را با سرانگشت لمس کند، بفهمد اندازه‌اش چیست؟ کیست؟ کجاست؟همه این را نمی‌دانند؛ همه این را نمی‌بندند به کار؛ برخی انگشت‌شمار. ظرف و ظرفیت هر کسی هم دست خودش است. یکی انگشتانه‌ای به دست دارد، یکی هم دلش دریاست، آسمان آبی لاهوت، بیابان خسته‌ی ناسوت