بریده‌های کتاب هستی (هکاته)

اینجا کمپ دورگه ها نبود، اگر در صلح و آرامش بود :))))

شاید داستان هامی‌گفتند ما عاشق هم بودیم. اما داستان ها هرگز به یاد نمی‌آوردند که این عشق چه حسی داشت.

<< عشق ، آدم ها رو خودخواه می‌کنه. >>

گاهی اوقات ترس بهترین قسمت وجود ما رو ازمون می‌گیره ؛

《فقط تویی بری...فقط تو عاشق پسر تنهای لال بومی می‌شی.》 "بله ، پسر تنهای لال بومی؛ اما پسر تنهای لال بومی من." :)