بریده‌های کتاب xarx

فرقی که در میان آدم‌ها و مثلاً سگ‌ها وجود داشت این بود که روز بعد، نزدیکان آن‌ها را دعوت می‌کردند که دفتری را امضاء کنند.

با تمام وجود و به روشنی حس کردم که غریبه‌ای در میان جمعم و تنها در سراسر جهان.

چرا این دنیا را با این همه زیبایی آفریده‌ای و بهره‌گیری از آن‌ها را گناه قرار داده‌ای و بندگانت را به پرهیز از آن‌ها سفارش کرده‌ای؟

ما حتی در سخاوتمندانه‌ترین و نیز در بی طرفانه‌ترین اعمالمان هم با در نظر گرفتن منافع خود دست به حسابگری می‌زنیم و به شیوه‌ای نامحسوس و ناخواسته هم چنین می‌کنیم! البته کم و بیش هر آدمی خودش را می‌فریبد و می‌کوشد خود را متقاعد کند که تمام اعمالش تنها از سر بلند‌نظری است.

تنها چیزی که از من دلجویی می‌کرد امید نیستی پس از مرگ بود، فکر زندگی دوباره مرا می‌ترسانید و خسته می‌کرد. من هنوز به این دنیایی که در آن زندگی می‌کردم، انس نگرفته بودم، دنیای دیگر به چه درد من می‌خورد.

آیا مقصودم نوشتن وصیت‌نامه است؟ هرگز، چون نه مال دارم که دیوان بخورد و نه دین دارم که شیطان ببرد، وانگهی چه چیزی روی زمین می‌تواند برایم کوچک‌ترین ارزش را داشته باشد.

اما یکیشونم به این خیالاش نمی‌رسه. درست مث بهشت خدا که همه وعده‌شو به خودشون میدن! من اینجا خیلی کتاب خوندم. هیچ‌کس به بهشتش نمی‌رسه! هیچوقت.