بریده‌های کتاب تیآرام؛

ما هزاران کلمه باهم حرف زدیم، بی‌آنکه واژه ای گفته باشیم.

والنسی فکر کرد "من مردی را دوست دارم که چشمانش بیشتر از لب‌هایش حرف بزنند".

ناامیدی آغاز آزادی و امید باعث بردگی است.

می‌خواهم سراغ من گذشته‌ام بروم و بگویم ((لازم نیست این‌قدر به خودت سخت بگیری.))

ترس باید از من هراسان باشد.

به او اعتماد نداشتم،ولی به خودم هم در حضور او اعتماد نداشتم.

عشق مسلماً باید یک احساس لذت‌بخش باشد، نه چیزی که از فرط شدت باعث آزارتان شود...

ترس حس وحشتناکی است،اما ترکیب امید و ترس بدتر است.

وقتی کسی که دوستش داری دروغ می‌گوید،حسش می‌کنی.

((بدون میکروسکوپ نمی‌شه ویروس ها رو دید،انگار من هم باید خیلی از آدم هارو با میکروسکوپ نگاه می‌کردم تا به شخصیت واقعی اونها پی ببرم...))