بریده‌های کتاب فاطـمه🍁

«همیشه یادت باشه که تو ارزش داری، تو مهمی، تو عزیزی، و چیزی رو به دنیا اضافه می‌کنی که هیچ کس دیگه‌ای از پسش برنمی‌آد. »

آدم وقتی انگیزه داشته باشد از فاصله‌ها نمی‌ترسد ..

گرچه گاهی تندبادی شاخه‌ای را هم شکست سرو می‌ماند ولی توفان به پایان می‌رسد...

تن دو روزی بیشتر پیراهن روح تو نیست هرچه کمتر خو به این پیکر بگیری بهتر است..

"من هرگز همراهی بهتر از تنهایی نیافتم."

بی‌انگیزگی یعنی ازدست‌دادن همه چیز...

آدم ها مثل شهرها هستند، نمی‌شود به خاطر چند ویژگی ناخوشایند، آن‌ها را تماماً کنار گذاشت.

«از واقعیت متنفرم. به‌خاطر همینه که دوست دارم چیزها رو تو سرزمین رؤیاها نگه دارم.»

پاندای بزرگ گفت‌: « این طبیعیه که بترسیم، اما گاهی اوقات باید به هر حال ادامه بدیم. ترس جلوی مرگت رو نمی‌گیره، اما ممکنه جلوی زندگی کردنت رو بگیره. »

کلمه ‌ها فقط ترکیب ساده‌ی چند حرف نبودند که چیزی یا کاری را نشان دهند. چطور می‌شد آن‌ها را تا این حد کوچک کرد، وقتی یک جمله باعث می‌شد قلبم به تپش دربیاید و جمله‌ی دیگر کاری می‌کرد نفسم از شادی بند بیاید؟ چطور می‌شد معنایی نداشته باشند، وقتی در ذهنم معلق می‌ماندند، به دنیای خواب هایم وارد می‌شدند، و تمام باورهایم را به چالش می‌کشیدند؟

«ممکنه همه‌ی ما یه روز تبدیل به مار بشیم. اگه یه روز به‌جای انتخاب کردن چیزی که درسته، چیزی رو انتخاب کنیم که آسون‌تر یا مطمئن‌تره، اون‌وقت تبدیل به مار می‌شیم.»

خودت بخواه که این انتظار سر برسد دعای این‌همه چشم‌انتظار کافی نیست ..

گاه سربازی شجاعی گاه شاهی ناامید روز و شب چیزی به جز تکرار یک شطرنج نیست...

این بار کسی از دریا ماهی نگرفته بود. از ماهی دریا را گرفته بودند .

بعضی کلمات جنس‌شان با بقیه فرق می‌کند، مادر هم یکی از همان‌هاست..

والله ما کارمان گیر شما نیست ، یعنی اصولاً آن‌قدر کارمان پهلوی خدا گیر است که دیگر بنده‌های خدا به حساب نمی‌آیند.