بریده‌های کتاب Narges

صدای نفس هایش شبیه امواج اقیانوس در روزهای گرم جوال بود که به ساحل هجوم می آوردند و سپس عقب می کشیدند.

چون من چیزی ندارم که منتظرش باشم.من یه شکست خورده ام و مهم نیست چه کاری انجام میدم و تلاش می‌کنم.میدونم که دیگه هیچوقت چیزی تغییر نمیکنه.توهم تا حالا همچین حسی داشتی و درمونده بودی؟ گفت:((هرکسی مشکلات خودش رو داره!بعضیا مسائل زندگی شون رو بروز میدن و برخی دیگه مخفی میکنن. من هرکاری از دستم بر بیاد برای خودم انجام میدم تا بتونم تا حد توانم تعدادی از مرزها رو بهم بریزم و اونا رو گسترش بدم؛حتی اگه لازم باشه هربار یه کم جلو میرم. کی میدونه که کوچیک ترین تغییر،کِی میتونه باعث ایجاد تفاوت بشه؟

گاهی آسیب ها روحی هستن و چه بسا که از آسیب جسمی هم ناراحت کننده تر باشن!

هروقت دلتون خواست چیزی رو تجربه کنین،قبلش از خودتون بپرسین این تجربه چه تاثیری تو زندگی من داره؟آیا اصلا ارزشش رو داره؟آیا این تجربه زندگی من رو تباه میکنه یا باعث رشد من میشه؟ اگه تباه میکنه،پس بهتره خودم رو معاف کنم و از تجربه های دیگران استفاده کنم.خیلیا هستن که تجربه هایی که ما دوستش داریم رو تجربه کردن و پشیمون شدن. پس چه دلیلی داره من دوباره همون رو تکرار کنم؟

ذهن ما باغچه است گل در آن باید کاشت گر نکاری گل من! علف هرز در آن می‌روید زحمت کاشتن یک گل سرخ کمتر از برداشتن هرزگی آن علف است گل بکاریم بیا تا مجال علف هرز فراهم نشود

به نظر من،آدما ماشین های خودران نیستن که به سمت خط پایان،مسابقه بدن.ما باید خودمون صاحب زندگیمون باشیم،خودمون موتور رو روشن کنیم و گاهی ترمز بگیریم!

وقتی احساساتت قوی باشه،تغییر میکنی

عشق یکطرفه خیلی دردناکه!

عشقش،عشقی بود که همه مان را نابود کرد!

آنجا در سکوت نشستیم و روستا را تماشا کردیم که بیرون پنجره زنده میشد. و در همان مدتی که طول کشید تا چای مان تمام بشود،همه چیز شبیه آن موقع شد. مثل بوی تنباکوی رو لباس پدرم،مثل صدای بهم خوردن لیوان ها و آتش پشت سرمان.

ایزولد باد و دریا و آسمان دنیای سینت بود. او الگوی ستاره هایی بود که با آن راهبری میکرد،خلاصه همه جهت های روی قطب نمای او بود. و سینت بدون او گم شده بود.

اونو با چنان عشقی دوست داشتم که منو شکوند

تو واسه دنیای خیلی بهتر از این دنیا ساخته شدی!

مثل نوری که روی آب صبحگاهی می افتد،همه چیز جدید شد. هرلحظه که پیش رو بود،مثل یک دریای ناشناخته بود. و این یک شروع جدید بود.

نوک انگشتانش لای موهایم سر خورد و مرا به سمت خودش کشید و قبل از اینکه حتی بتوانم به کاری که او انجام می‌داد فکر کنم،او مرا بوسید. دستانش دور من حلقه شد و من خودم را در او جمع کردم،جایگاهی را زیر چانه او پیدا کردم و او مرا در آغوش گرفت.خیلی سفت. انگار داشت مانع از متلاشی شدنم میشد.و همین کار را هم کرد.چون آن اتفاق آسمان شب تاریک پر از ستاره و ماه و دنباله دار های شعله ور را در وجودم گشود. آن تاریکی جای خود را به آتش سوزان خورشید که زیر پوستم میدوید داد.

هیچ ترغیبی مثل درخشش مس نیست!

مثل پرنده خسته ای که بر فراز غم انگیز ترین دریا پرواز میکند،بلاخره جایی برای فرود آمدن داشتم.

اما حالا این ‌کشتی خانه من می‌شود. این خدمه خانواده من می‌شوند. و مانند چرخش باد قبل از غیرقابل پیش بینی ترین طوفان ها،می‌توانستم احساس کنم که همه چیز در حال تغییر است.

هرگز،تحت هیچ شرایطی،آنچه برای شما مهم است را فاش نکنید!

دوستت دارم،بیشتر از آن چیزی که فکر میکردم میتونم کسی رو دوست داشته باشم. من حتی نمیدونستم که میتونم این احساس رو داشته باشم؛که قلب من میتونه مملو از تو باشه اما همچنان برای داشتن بیشتر تو ولع داشته باشه :)))) -کتاب سوزاندن تاج ها