بریده‌های کتاب مطهره...:)

«روز هشتم» چطور می توانی با کسی که روحت را شناخته،دوباره غریبه شوی...؟!

_کنار اومدن با تو خیلی سخته... +ممنون _با این حال تو تنها کسی هستی که میخوامش...:))

بسام... بسامی که دوست داشتم مثل تمام زن های عاشق پیشه ی دنیا به ته اسمش میم مالکیت بدهم برای خودم،ولی خب من مثل تمام زن های عاشق پیشه ی دنیا نبودم،نیستم و نخواهم بود=))

سنگین ترین لحظات را تنهای تنها بار زدیم بر شانه هایمان، و همه باور کردند خطوط خندهایمان را:)))

اما... توی دنیای ما نفس کشیدن هم مجانی نیست، و به ازای ثانیه به ثانیه اون، کم شدن عمرمونو دریافت میکنیم:)

"برای من اشک نریزید؛ این اولین بار نیست که میمیرم"... آروز داشت قبرش بنویسند:)))

این خیلی درد داره که نمی دونی آخرین باره که داری میبینیش... باهاش حرف میزنی... مستیقیم تو چشاش نگا میکنی... و از این دردناک تر اینکه تو آخرین نفری هستی که داره باهات صحبت میکنه... و آخرین نفری هستی که میبینه... البته اینم بگم که مفهومش برای این کتاب بود... خودمم یکم بهش اضافه کردم:)

این 💔 ترک خورده ی من بند به مو بود... من عاشق او بودم او... عاشق او بود🥲

اینجا هیچ کس شبیه حرفاهیش نیست... اما تو... تفسیر دقیق چشم هایت بودی... مسافر۱:۲۰