بریده‌های کتاب مبینا🌴

وقتی غمگینم دوست دارم داستان جنایی بخوانم، چون همیشه در آنها عدالت پیروز می شود، چیزی که در جهان واقع اتفاق نمی افتد.

قوه‌ی ادراک مغز یک جور زندان است. ما اسیر مغزهای یک کیلوونیمی اسرارآمیزمان هستیم.

خوشبختی یعنی اینکه در زندگی روزمره غرق بشوی و ندانی چقدر خوشبختی. آدم وقتی واقعاً خوشبخت است که خودش واقف به خوشبختی اش نباشد.

هیچ چیزی دلهره آور تر از این نیست که از چشم یک بچه قضاوت بشوی.

و مرا با فدک و غیر فدک چه کار؟! در حالی که فردا( پس از مرگ) جایگاه نفس گور است. نهج البلاغه_ نامه ۴۵

رزمری حتی در بحرانی ترین و اضطراب آور ترین شرایط هم نمی توانست جلو لبخند زدنش را بگیرد. منم همینطور رزمری🤝🏻

نا امیدی، آزادی است و امید، اسارت است.

ولی حتی خشن ترین و تیزبین ترین نگهبان ها هم توان خاموش کردن حرف هایی را که با نگاه، لبخند و سکوت بازگو می شوند، ندارند.

و برفراز همه‌ی اینها، در آسمان مه گرفته، خورشید به خون نشسته انگار می خواست خودش را در دریا غرق کند. این چشم انداز در نظر من غیرطبیعی بود. من از جایی می آمدم که خورشید توی خشکی غروب می کرد.

زمین ما را با جاذبه بند خود کرده.

درشتی و نرمی به هم در به است‌ چو رگزن که جرّاح و مرهم نِه است‌ "سعدی"

به این هم فکر می کنم که چطور توی تابوت های پوسیده مان، تجزیه می شویم، چطور تکه های کوچک میکروژنتیکی جسممان جذب امعاواحشای کرم خاکی کوری می شود که، بی آنکه بداند چرا، در خاک باران خورده می لولد.

طوری مجذوب محیط می شد که انگار شعری تصویری است و او در کار ساختن قطعه ای موسیقی برای آن.

"به خاطر تکاندن یک قالیچه در قبرستانی که به قول مری ونس هیچ انسان زنده ای در آن دفن نشده بود، دوستانش از او روی برمیگرداندند."

چرا انجام دادن آنچه در خیال ساده است در واقعیت خیلی سخت می شود؟

عه این جمله معروفه:👇🏻 ماهی سیاه گفت:(( شما زیادی فکر می کنید. همه اش که نباید فکر کرد. راه که بیفتیم، ترسمان به کلّی می ریزد.))

یک مسلمان هر که می خواهد باشد، به طور فطری احساس نفرت خاصی نسبت به فرد بهایی دارد.

تمدن و شهر نشینی بدون دورویی دوام نمی آورد. (قالَ گیلبرت بلایت)