بریده‌های کتاب Maryam 🌱

رون از هری پرسید: +حالا تو برای چی سنگ رو ترجیح میدی؟ - خب اگه بشه آدما رو به این دنیا برگردونیم، میتونیم سیریوس... چشم باباقوری... دامبلدور... و پدر و مادرمو برگردونیم. رون و هرمیون هیچ کدام لبخند نزدند.

ویولتا به من گفت با خودت روراست باش.اما این جمله ای است که همه می گویند و خودشان هم نمی دانند منظورشان چیست. هیچ کس نمی خواهد تو خودت باشی. آنها می خواهند تو آن نسخه ای باشی که خودشان دوست دارند.

خشمگین گفتم:«هربار که به می گویی `به من اعتماد کنید` اعتمادم به تو کمتر می شود.»

با خودم گفتم:«همیشه برای همه‌چی، توضیح منطقی وجود داره.» همیشه همینطور است.

کرنشا گفته بود زندگی همیشه عادلانه نیست...

می گویند وظیفه مان این است که به زندگی فکر کنیم، نه به مرگ.

هر وقت بابا سر به سرم می گذارد و می پرسد چرا اینقدر تودارم، مامان با لبخند سرش را از روی کتاب بلند میکند و می گوید:«دست از سرش بردار، بیل. آدم های ساکت رازی توی وجودشون دارن. آب های راکد جریان عمیق تری دارن.»

~اسنیپ با حالتی سرد و خشک~ گفت: - دوشیزه گرنجر، من تعیین میکنم که چه درسی رو بخونیم نه شما. حالا همه صفحه سیصد و نود و چهار کتابتونو باز کنین.