بریده‌های کتاب حسنآ

همه ما میخوایم فکر کنیم برای کسانی که برامون مهمن، مهم هستیم. اما گاهی اوقات صمیمی ترین دوست ما، دوست صمیمی یکی دیگه‌ست.

تایید دیگران مثل مواد مخدری قدرتمند است.

روزی که خون ارغوانی ما با خون سبز ورها جاری شد، به زیبایی و درخشانی شکوفه گلی بود که در قتلگاه می‌شکفد.

خیال کرده بودم فکر همه چیز را کرده‌ام اما فکر‌هایم هم مثل این روز گرم تابستانی شل و وارفته است.

گاهی حتی قبل از اینکه بفهمد دارد زمین می‌خورد دستش را گرفته بود.

خاله شارلوت از تعامل سلامت جسم و روان اطلاع دارن و می‌داند چطور دومی مثل پیچک دور اولی می‌پیچد و نابودش می‌کند.

هیچ چیز فریبنده‌تر از تظاهر به فروتنی نیست. خیلی وقت‌ها فروتنی در حکم بی‌توجهی به نظر دیگران است، گاهی هم به رخ کشیدن است به شکل غیر مستقیم.

زندگی هرگز غذایی نبود که فقط با یک ماده اولیه درست شده باشد؛بلکه چند ماده تشکیل دهنده داشت.بعضی از مزه هایش بد و بعضی خوب بودند؛ولی عشق قوی ترین مزه این خوراک بود. اگر دوستت داشتند،همه چیز داشتی.عشق همان شیری بود که به برشتوک زندگی ارزش چشیدن میداد.

اگر میخواهی حقیقتی را برملا کنی،کافی است به یک جادوگر مادر بگویی و آن وقت است که همه می‌فهمند.البته اینکه داستانش را باور می‌کنند یا نه،چیز دیگری است.

چطور ممکنه این‌قدر بهت نزدیک باشم و هنوز از دوریت دارم می‌میرم؟"

دلم می‌خواهد بخندم و بخندم و بخندم تا توی اشک هایم حل شوم.

پول امنیت بود.اطمینان بود.علم به این بود که می‌توانی بدون خراب کردن زندگی‌ات،خرابکاری کنی.

و اگه من سفید پوست بودم،مردم یه جوری بهم نگاه نمیکردن انگار فقط یه نصفه هاثورنم."

من بهت ایمان دارم،دال.میم

یه بار دیگه هم بهت گفتم که قلب من مال توئه و همیشه هم مال تو باقی می‌مونه.امیدوارم یه روز دوباره قلبمو بخوای.

وقتی به کرین نگاه میکنم،فقط اون رو می‌بینم؛یه نور درخشان توی تاریکی؛ولی وقتی اون بهم نگاه میکنه،فقط تاریکی رو می‌بینه.