بریده‌های کتاب حسنآ

هیچ چیز فریبنده‌تر از تظاهر به فروتنی نیست. خیلی وقت‌ها فروتنی در حکم بی‌توجهی به نظر دیگران است، گاهی هم به رخ کشیدن است به شکل غیر مستقیم.

زندگی هرگز غذایی نبود که فقط با یک ماده اولیه درست شده باشد؛بلکه چند ماده تشکیل دهنده داشت.بعضی از مزه هایش بد و بعضی خوب بودند؛ولی عشق قوی ترین مزه این خوراک بود. اگر دوستت داشتند،همه چیز داشتی.عشق همان شیری بود که به برشتوک زندگی ارزش چشیدن میداد.

اگر میخواهی حقیقتی را برملا کنی،کافی است به یک جادوگر مادر بگویی و آن وقت است که همه می‌فهمند.البته اینکه داستانش را باور می‌کنند یا نه،چیز دیگری است.

چطور ممکنه این‌قدر بهت نزدیک باشم و هنوز از دوریت دارم می‌میرم؟"

دلم می‌خواهد بخندم و بخندم و بخندم تا توی اشک هایم حل شوم.

پول امنیت بود.اطمینان بود.علم به این بود که می‌توانی بدون خراب کردن زندگی‌ات،خرابکاری کنی.

و اگه من سفید پوست بودم،مردم یه جوری بهم نگاه نمیکردن انگار فقط یه نصفه هاثورنم."

من بهت ایمان دارم،دال.میم

یه بار دیگه هم بهت گفتم که قلب من مال توئه و همیشه هم مال تو باقی می‌مونه.امیدوارم یه روز دوباره قلبمو بخوای.

وقتی به کرین نگاه میکنم،فقط اون رو می‌بینم؛یه نور درخشان توی تاریکی؛ولی وقتی اون بهم نگاه میکنه،فقط تاریکی رو می‌بینه.

از طرف یه کلاهدوز دیوونه به ملکه‌ش."

چشم هایش دو گلوله سبز رنگ‌اند که قاب شیشه را سوراخ کرده اند. در وجودم رسوخ می کنند.

هیچکس واقعا راستگو نیست.حتی اگه به دیگران دروغ نگیم،معمولا خیلی به خودمون دروغ میگیم و واژه خوب برای مردم مختلف معانی مختلفی داره.

بریستال،دنیا پر از تیرگیه،اگه غیر از این رو باور کنی،احمقی.