بریده‌های کتاب حنــآ حنــآ 1404/2/26 پدرخوانده ماریو پوزو 4.4 14 صفحۀ 135 0 3 حنــآ 1403/12/22 به امید دل بستم لان کالی 4.1 147 صفحۀ 280 «چون آدم‌های ضعیفی هستن.اذیت کردن دیگران بهشون قدرت میده. یا حداقل خیال میکنن قدرتمند هستن.» 0 2 حنــآ 1403/12/7 به امید دل بستم لان کالی 4.1 147 صفحۀ 158 0 1 حنــآ 1403/10/5 تاج دوقلوها کاترین وبر 3.9 142 صفحۀ 109 0 3 حنــآ 1403/9/24 مغازه خودکشی ژان تولی 3.4 542 صفحۀ 114 1 4 حنــآ 1403/9/23 مغازه خودکشی ژان تولی 3.4 542 صفحۀ 88 زنده بودن زمان میبرد. از همه چیز بریدن هم زمان میبرد. 0 1 حنــآ 1403/9/5 انجمن شاعران مرده ان.اچ. کلاین بام 4.2 146 صفحۀ 85 «شعر رو به کلمه محدود نکنید.شعر در موسیقی هست،در یک عکس،در پروسه ای که غذا آماده میشه.در هرچیزی که کشف و شهودی در اون باشه.شعر می‌تونه در اغلب اتفاقات روزمره‌ی شما وجود داشته باشه،اما هرگز،هرگز معمولی و پیش‌پاافتاده نیست.البته که میتونید درباره آسمان یا لبخند دختری بنویسید،اما وقتی این کارو میکنید،اجازه بدین شعرتون یادآور روز رستگاری باشه،یا رستاخیز،یا هر روزی.همان قدر که شعرتون باید روشنگری کنه،ما رو به هیجان بیاوره و الهام بخش باشه، باید اندکی هم حس جاودانگی رو در ما زنده کنه.» 0 15 حنــآ 1403/7/30 سم هستم، بفرمایید داستین تائو 3.4 141 صفحۀ 36 حس میکنم زندگی‌م بعد از آشنایی با تو شروع شد جولی.! تو بهترین اتفاق واسه این شهر کوچک و واسه من بودی. 0 8 حنــآ 1403/4/6 آدم نما ضحی کاظمی 3.4 3 صفحۀ 223 زمانی بوده که نویسنده‌ها می‌نوشتند تا محصول ذهن و خلاقیتشان به این شکل منتشر شود و به دست خواننده برسد. مردم کتاب را در دست می‌گرفتند و صفحه به صفحه می‌خواندند. 0 3
بریده‌های کتاب حنــآ حنــآ 1404/2/26 پدرخوانده ماریو پوزو 4.4 14 صفحۀ 135 0 3 حنــآ 1403/12/22 به امید دل بستم لان کالی 4.1 147 صفحۀ 280 «چون آدم‌های ضعیفی هستن.اذیت کردن دیگران بهشون قدرت میده. یا حداقل خیال میکنن قدرتمند هستن.» 0 2 حنــآ 1403/12/7 به امید دل بستم لان کالی 4.1 147 صفحۀ 158 0 1 حنــآ 1403/10/5 تاج دوقلوها کاترین وبر 3.9 142 صفحۀ 109 0 3 حنــآ 1403/9/24 مغازه خودکشی ژان تولی 3.4 542 صفحۀ 114 1 4 حنــآ 1403/9/23 مغازه خودکشی ژان تولی 3.4 542 صفحۀ 88 زنده بودن زمان میبرد. از همه چیز بریدن هم زمان میبرد. 0 1 حنــآ 1403/9/5 انجمن شاعران مرده ان.اچ. کلاین بام 4.2 146 صفحۀ 85 «شعر رو به کلمه محدود نکنید.شعر در موسیقی هست،در یک عکس،در پروسه ای که غذا آماده میشه.در هرچیزی که کشف و شهودی در اون باشه.شعر می‌تونه در اغلب اتفاقات روزمره‌ی شما وجود داشته باشه،اما هرگز،هرگز معمولی و پیش‌پاافتاده نیست.البته که میتونید درباره آسمان یا لبخند دختری بنویسید،اما وقتی این کارو میکنید،اجازه بدین شعرتون یادآور روز رستگاری باشه،یا رستاخیز،یا هر روزی.همان قدر که شعرتون باید روشنگری کنه،ما رو به هیجان بیاوره و الهام بخش باشه، باید اندکی هم حس جاودانگی رو در ما زنده کنه.» 0 15 حنــآ 1403/7/30 سم هستم، بفرمایید داستین تائو 3.4 141 صفحۀ 36 حس میکنم زندگی‌م بعد از آشنایی با تو شروع شد جولی.! تو بهترین اتفاق واسه این شهر کوچک و واسه من بودی. 0 8 حنــآ 1403/4/6 آدم نما ضحی کاظمی 3.4 3 صفحۀ 223 زمانی بوده که نویسنده‌ها می‌نوشتند تا محصول ذهن و خلاقیتشان به این شکل منتشر شود و به دست خواننده برسد. مردم کتاب را در دست می‌گرفتند و صفحه به صفحه می‌خواندند. 0 3
