بریده‌های کتاب حدیثه احمدی پسند

انسانِ شهری، عجیب در بیکارگی و بطالت فرو رفته است‌.

مگذار که حتی آب‌دادنِ گل‌های باغچه، به عادتِ آب‌دادنِ گل‌های باغچه تبدیل شود!

عشق، مطلقا چیزی اشرافی نیست تا بتوانی آن را به دلیل آنکه از رفاه برمی‌آید، محکوم کنی. عشق، فقط رُشدِ روح می‌خواهد.

صدای عطر تو از صدای تمام پرندگانی🦜 که گروهی می‌خواندند، بلندتر بود.

-بچه‌ها وقتی بزرگ شوند، ما را به‌خاطر یک نگاهِ عاشقانه هم سرزنش‌ها خواهند کرد. +بچه‌ها وقتی بزرگ شوند، دیگر بچه نیستند؛ و من، از بزرگ‌ها. به خاطر آنکه عاشقانه نگاه کردن را می‌دانم، خجل نخواهم بود.

اگر در جایگاه مربی چیزهایی مانند شادی، انرژی و کنجکاوی دانش‌آموزانمان را "منابع و توانایی‌"های مفید و کاربردی آن‌ها بدانیم، می‌توانیم از آن‌ها در کلاس‌های درس استفاده کنیم.

مشکلات رفتاری یا عوارض گرسنگی❓️ دانش‌آموزان نوجوانی که گرسنه‌اند با تندی و عصبانیت رفتار می‌کنند، احساس گیجی و منگی می‌کنند و در تمرکز مشکل دارند و به احتمال زیاد همه‌ی این مسائل را با مشکلات رفتاری اشتباه می‌گیرند.

چند روز اول هر سال تحصیلی به شناخت دانش‌آموزانمان در جایگاه عضوی از کلاس و تعیین انتظارات مشخص از سال تحصیلی پیش‌رو اختصاص داده می‌شود.

هیچ وسیله جادویی‌ای وجود ندارد که بتواند هنگام ورود دانش‌آموزان به مدرسه آن‌ها را از خوشی‌ها و ناخوشی‌های زندگی خصوصی‌شان جدا کند تا بدون نگرانی به کلاس توجه کنند.

سرما را نمی‌شود از زمستان گرفت اما می‌توان آن را مدیریت کرد.

ما را تمام لذت هستی به جستجوست پویندگی تمام معنای زندگیست هرگز 《نگرد، نیست》 سزاوار مرد نیست. 🖋فریدون مشیری

خیرات در پژوهش💡 مردم بزرگترین سرمایه مراکز تحقیقاتی هستند و می‌توانند برای گسترش علم در کشور کمک کنند. نمونه‌هایی در تاریخ🔍: وقف درآمد حاصل از حمام خسروآقا در نقش جهان اصفهان برای استنساخ و رونویسی کتاب‌ها.

می‌گویند دو دسته از افراد دنیا را می‌بینند: یکی بازرگانان و یکی هم محققین؛ گروه اول با پولشان و گروه دوم با علمشان.

🎶مرد بیگانه به آوازِ بلند می‌گوید آی مردم چه کسی غم دارد؟ غم او را بخرم هیچ کس حرف نزد، هیچ‌کس زمزمه‌ای ساز نکرد نه بدان روی که غمگین کم بود، یا که اصلا گُم بود بل بدان روی که هرکس در دل، به بیانی با تمسخر می‌گفت چه کسی ثروت آن را دارد که چنین غم‌ها را که بزرگند و سترگ، بخرد از مردم؟ مرد بیگانه بپنداشت غلط که همه خوشحالند رفت تا جای دگر غم بخرد.

بعضی معتقد به آینده‌پژوهی هستند اما من معتقد به آینده‌نگاری هستم. یعنی به نظر من آینده نگاشته و ساخته می‌شود.

تا چندوقت دیگه حنجره‌م از بین میره. می‌خوام تا وقتی صدا دارم اذون بگم...

❓️پرسش‌های ما، درواقع بازتاب میل درونی ما نسبت به فهمیدن و دانستن است.

داستان زندگی من و شما هم با تمام فراز و نشیب‌هایش برای دیگران در چند صفحه خلاصه خواهد شد مثلاً در یک سطر نوشته خواهد شد که 《او در دانشگاه... تحصیل کرد》 و چه کسی خواهد فهمید که در پس همین سطر چه اضطراب‌هایی برای قبولی در دانشگاه، چه رنج‌هایی برای ثبت‌نام و سر وقت به کلاس رسیدن و امتحان و نمره و کتاب هر درس و هر ترم پنهان است.

سرگذشت انسان‌ها، وقتی ما از دور به آن نگاه می‌کنیم به قصه شبیه می‌شود؛غافل از اینکه برای عبور از هر سطر این قصه‌ای که می‌خوانیم چه رنج‌ها که کشیده نشده است.

همه‌ی راه‌حل‌ها در داخل کشور است. اینکه کسی گمان کند که《مشکلات اقتصادی صرفا ناشی از تحریم است و علت تحریم هم مقاومت ضد استکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است؛ پس راه‌حل، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه زدن بر پنجه‌ی گرگ است》خطایی نابخشودنی است.