بریده‌های کتاب نیروانا رضایی

گیلبرت عزیز!هرگز اجازه نده ترس و واهمه در قلبت رخنه کند و تورا به اسارت بگیرد.بیا پردل و جرئت و ماجراجویانه به راهمان ادامه بدهیم .بیا به زندگی همه ی ره آوردهایش روی خوش نشان بدهیم،حتی اگر در میانه راه با دشواری ، حصبه و بچه های دوقلو مواجه شویم!

هیچ‌کس برای خیالبافی کردن پیر نیست . خیالات هم هرگز پیر نمی‌شوند .

پیری خصیصه ای است که با انسان زاده می‌شود، نه مقام و مرتبه ای که انسان به آن می‌رسد.

"همه ی ما اینطوریم آنی .ولی لوئل می‌گوید که جرم نابخشودنی ، داشتن اهداف پست است نه شکست خوردن . ما باید اهداف بلندی داشته باشیم و برای رسیدن به آنها تلاش کنیم ، حتی اگر کاملا موفق نشویم. چراکه زندگی بدون آنها خجالت آور و تأسف بار می‌شود و با آنها اوج میگرد و ارزش پیدا می‌کند. هدف هایت را با جدیت دنبال کن آنی!"

اسم ها هیچ اهمیتی ندارند ،مهم این است که هرکسی مراقب رفتارش باشد

ولی متاسفانه بالاخره زمانی می‌رسد که باید از عالم خیال بیرون آمد و قدم به واقعیت گذاشت .

همان لحظه متوجه شدم تفکر درباره ی معنای یک عمل در میانه ی عمل کار درستی نیست .

فکر کنم چیزی که برای یک نفر بوته ی شعله ور است برای کسی دیگر آتش خردی بیش نیست .

باید گام های بی پروای مان را به راهی هدایت کنیم که ناهموار و سخت،اما مثل راهی که تقدیر برما بسته وسیع و مستقیم باشد