بریده‌های کتاب فاطمه هاشمی

می‌دانم که حسود است. ولی آیا حسادت، این قدر آدمها را عوض می کند؟

علی بن حسین گفت: ای مردم، مرا می شناسید و هرکس نمی شناسد، بداند من علی، فرزند حسینم که در کنار فرات او را کشتند، بی آنکه خونی طلبکار باشند. من پسر کسی هستم که حرمت او را شکستند و اموال او را به تاراج بردند و خانواده او را اسیر کردند. من پسر کسی هستم که او را محاصره کردند و کشتند و همین برای ما افتخار است! آیا یادتان است که به پدر من نامه نوشتید و اورا فریب دادید؟ با او پیمان بستید؛ اما بعد، با او جنگیدید و او را بی یارویاور گذاشتید؟ مرگ بر شما که این توشه آخرت را برای خودتان فرستادید!

خیلی سخت است که عاشق پرواز باشی و از بلندی بترسی.

عادت کرده ام به سختی. فهمیدم که زندگی خوابی راحت نیست.

نخل‌ها اگر زبان داشتند و به حرف می آمدند، حتما برایمان شعر می‌خواندند، نوحه می‌سرودند و از بریدن دست‌های عباس می گفتند.

به راستی شایسته است که همه ی ما گاهی چشم بر مقامی که داریم ببندیم