بریده‌های کتاب مهدیه

یادت می‌آید یک بار که من و تو هیزم برده بودیم، توی سینهٔ من چیزی تکان‌تکان می‌خورد و من ترسیدم و خیال کردم قابلمه‌ها دارند جرینگ‌جرینگ به هم می‌خورند؟ تو به من خندیدی و گفتی این قلب توست که دارد می‌زند. حالا دیگر این را می‌دانم. هفتهٔ قبل که با نِوین هیزم جمع می‌کردیم، پرسیدم: «قلب تو هم می‌زند؟» نِوین گفت: «قلب همه می‌زند، اما قلب بعضی‌ها روشن است و قلب بعضی‌ها تاریک.» اینجی، چطور می‌شود از بیرون فهمید که قلب کی روشن است و قلب کی تاریک؟ این را از نِوین هم پرسیدم. گفت: «این یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست.»

"کمک کردن به کسی که خودش نمی‌خواد به خودش کمک کنه کار سختیه" السا به اعتراض می‌گوید:" اونی که می‌خواد به خودش کمک کنه احتمالا اونی نیست که بیشتر از همه به کمک دیگران نیاز داره"

یاد پدر افتادم که می‌گفت " نه با کسی بحث کن، نه از کسی انتقاد کن. هرکی هرچی گفت بگو حق با شماست و خودت را خلاص کن. آدم‌ها عقیده ات را که می‌پرسند، نظرت را نمی‌خواهند. می‌خواهند با عقیده‌ی خودشان موافقت کنی. بحث کردن با آدم‌ها بی‌فایده‌ست."

باور داشتن به هر انسانی، یکی از بهترین هدایایی است که می‌توانید به او بدهید. رایگان است، ولی نتایجی گران ‌بها دارد.