بریده‌های کتاب یگانه

با اطمینان به سمت رویاهات قدم بردار. اون زندگی رو تجربه کن که تصور کردی.

هیچ وقت واسه دنبال کردن رویاها دیر نیست.

فشار مارو میسازه. اولش زغال سنگ هم که باشی، با زیر فشار قرار گرفتن تبدیل به الماس میشی.

احساس می‌کردم وقتی آدم تنها می‌شود، تمامی غم دنیا در وجودش خیمه می‌زند.

نیرویی او را وامی‌داشت که بگریزد؛ به گوشه‌ای، کنجی، جایی دور از شهر، جایی دور از آدم‌ها.

پدر پرسید: دنبال چه می‌گردی؟ آیدین گفت: دنبال خودم.

آدم‌ها هم مثل درخت‌ها بودند. یک برف سنگینی همیشه بر روی شانه‌های آدم وجود داشت و سنگینی‌اش تا بهار دیگر حس میشد. بديش این بود که آدم‌ها فقط یک بار می‌مردند. و همین یک بار چه فاجعه دردناکی بود...

کتابفروشی جاییه که ده‌ها هزار نویسنده، مرده و زنده، کنار همدیگه زندگی می‌کنن.

من همیشه سعیم اینه که آدمارو قضاوت نکنم. آدما باهم متفاوت‌اند.

کتاب‌ها مرا به جاهایی می‌بردند که در هیچ موقعیت دیگری نمی‌توانستم به آن‌جا بروم، اعترافات افرادی را با من به اشتراک می‌گذاشتند که تا حالا ندیده بودمشان، و در مورد زندگی‌هایی بودند که هرگز شاهد آن‌ها نبودم!

این مرگ نیست که انسان باید از آن بترسد، ترس واقعی از هرگز زندگی نکردن است.

گاهی وقت‌ها، حقیقت رازی است که آن را از خودت هم مخفی میکنی، چراکه زندگی با یک دروغ، ساده‌تر است.

تنها چیزی که می‌توانستیم با خودمان ببریم، یک چمدان بود!!

ولی چه کسی گفته که زندگی عادلانه است؟

آدمی باش که توانایی نه گفتن رو داره! اینکه همیشه همرنگ جماعت باشی چیز خوبی نیست؛ فردی خاص و خارق‌العاده باش!

انسان تنها آن چیزی را می‌تواند به دست آورد که خود را در حال ستاندن آن ببیند.

شاید قادر نبودم واقعیت هیچ شخص دیگه‌ای رو تغییر بدم، اما میدونستم می‌تونم مال خودمو تغییر بدم.