بریده‌های کتاب زینب سادات جزایری

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است.

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است.

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است.

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است.

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است.

خونی که پلاستیک را پر کرده و زخم هایی که در راه خدا برداشتم احساس سرخوشی مرا کمتر می کند، اما این خون برای دومین بار با بالا بردن پرچم حق، پرچم قرآن، پرچم حماس جاری شده است. خدا را شکر که این خون هنگام خدمت در این ارتش مبارک و زیر پرچم این گردان جاری شده است. این خون من و این زخم های من است و مطمئنم روزی که در محضر پروردگار می ایستم شهادت می دهند که به اندازه توانایی و عشقم در مسیر شهادت و جهاد قدم برداشته ام. زخم هایم روز قیامت هم مثل باز خواهند شد و خون تازه از آن ها جاری خواهد بود. رنگش رنگ خون است، اما ان شاء الله بوی مشک می دهد.

بله، افتخار! و چه افتخاری که انسان با این دلاوران زندگی کند! کسانی که به مرگ یورش بردند، آن را تعقیب کردند، به آغوشش افتادند و منتظر نشدند تا مرگ آن ها را تعقیب کند و آن ها را در رختخواب گرفتار کند.

گفتــم، آقــا چــی می شــه کــه آدم ســر از جهنــم درمی یــاره؟ چیــزی نگفــت. فقــط زبانــش رو بیــرون آورد و بــا چشــمش اشــاره کــرد بهــش. می خواســت بهــم بفهمونــه هــر چــی گناهــه از ایــن زبــان گوشــتیه.