بریده‌های کتاب فضائل

✨ا ما کسی که خدا را دارد دیگر نظرش روی این حرفها نیست راه نزدیک است اگر کسی درست رود و خدا را راست بخواند. خدا پیش خودش هست. خدا دور نیست. ✨

خلیفه با دست پاچگی گفت: "این حرفها را کی بهت یاد داده؟ بابات؟" گفت: "به فرض که بابایم یادم داده باشد مگر خود شما زمان پیامبر، قول ندادید حرف بابایم را همیشه گوش کنید!؟" حسین گفته بود: "از منبر بابای من بیا پایین. برو بالای منبر بابای خودت!"

🌿 آنچه مهم است به جا آوردن عبادات با عشق و نشاط است و کمیت در اولویت دوم قرار دارد

خدمتکارش را برای انجام کاری فرستاده بود بیرون. دیر کرده بود. با نگرانی رفت دنبالش دید کنار کوچه خوابیده. نشست بالای سرش با بادبزن بادش زد. بیدار که شد امام با مهربانی نگاهش کرد و گفت: "چه قدر میخوابی؟ از این به بعد شبها بیش تر بخواب و روزها کار كن".

به تصادف اعتقاد ندارم. - همچنین خانم آموبی🤝

جنگ صفین، گرمای ظهر و سنگینی زره. بدن ها عرق ریزان و خسته، اما هر دو سـپاه هنوز شمشــیر می زدنــــد. امیرالمؤمنین﴿ع﴾ گاه و بی گاه به خورشید نگاه می کرد. ابن عباس پرسید: «ای امیرمؤمنان، چرا دست از جنگ می کشی و به آسمان نگاه می کنی؟» فرمود: «به خورشید و حرکتش نگاه می کنم تا وقت نماز را بدانم و نماز اول وقت را از دست ندهم.» دوباره پرســید: «توی جنگ که فقط باید به جنگ فکر کرد، شما به نماز اول وقت فکر می کنید؟» فرمـود: «ما برای چه بـا آنان می جنگیم؟ غیر از این اســــت که برای نماز جنگ می کنیم؟»

- موقع نماز، اســــتخوان های ســــینه و کتفش می لرزید. رنگ صورتش عوض می شد از شدت خشوع. پرسیدیم: «این چه حالتی است مولای ما؟» فرمــــود: «موقــــع ادای امانــت الهــــی اســــت. امانتی کــــه خداوند بر آســـمان ها و زمیــــن و کوه هـا عرضه کــرد. آن ها همــــه از پذیرش آن خــــودداری کردند؛ اما انســــان پذیرفــــت. نمی دانم آیا بــــه خوبی و به بهترین وجه آن را ادا می کنم یا خیر؟»

اما امثال ما که همیشه با اسباب زندگی میکنیم، با آمدن اسباب خوشحالیم و در نبود آنها ناراحت... زیرا تکیه ما به این سبب است و بر خدا تکیه نداریم. - 💔

عالم توحید حلاوت محض است؛ ... اما اگر کسی خودش را برای عالم توحید آماده نکرده باشد، مثل کودکی است که به او غذای سنگینی بخورانند و او چون از عهده هضم این طعام بر نمی‌آید، فقط آه و ناله می‌کند و غذا برایش درد و رنج و سختی میشود.

ما چیزی نیستیم که بخواهیم چیزی شویم!

از منِ جدیدی که در آن غرق شده بودم، لذت می‌بردم. - [باز هم] چقدر من

خطر شکست را بپذیرید‌. این تنها راه موفقیت است.

⚜️ما محکوم به تکرار اشتباهات گذشته هستیم، مگر آنکه به تلاشی آگاهانه دست بزنیم.⚜️