بریده‌ کتاب‌های رستگار

عقل گوید: شش جهت حدست و بیرون راه نیست عشق گوید: راه هست و رفته ام من بارها

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان ما را بس 《حافظ》

ماهی است که در گردش لاغر نشود هرگز خورشید جمال او بدریده ظلامت را

غازی به دست پور خود شمشیر چوبین می دهد تا او در آن اُستا شود شمشیر گیرد در غزا عشقی که بر انسان بود، شمشیر چوبین آن بود آن عشق با رحمان شود چون آخر آید ابتلا

هنگامی که در آزمایشگاه کار می کنید به منظور رفع خستگی می توانید سوت بزنید. :)

در ژنده در آ یکدم تا زنده دلان بینی اطلس به در اندازی، در ژنده شوی با ما غزل ۲۴

دنیا مثل صدف مروارید می مونه! اما این صدف رو آدم نمی تونه روی تشک رختخواب باز کنه!

می ده گزافه ساقیا تا کم شود خوف و رجا گردن بزن اندیشه را ما از کجا او از کجا غزل ۱۵

دست فشانم چو شجر، چرخ زنان همچو قمر چرخ من از رنگ زمین پاکتر از چرخ سما غزل ۱۷