بریده‌ای از کتاب روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور
1403/11/25
3.5
141
صفحۀ 62
ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپارم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
ای پسر عمران! هرگاه بنده ای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپارم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.