بریده‌ کتاب‌های علی نورانی‌‌‌

ناپسندیده‌ترین اعمال اگر به کامیابی بینجامد اغلب آن چنان در نظر مردم بخشیده می‌شوند که گویی میان مجاز و ممنوع، درست و نادرست، مرز ثابتی وجود ندارد چون به نظر می‌رسد که حدومرز میان این‌ها به دلخواه افراد جابه‌جا می‌شود.

دموکراسی زمانی پدیدار می‌شود که تهدید مؤثر باشد تا اغنیا ناگزیر از دادن امتیازات سیاسی و بازتوزیع تمام‌‌عیار شوند.

این شامپانزه به عینه خواجه‌های سیاه چاق است، تفاوتی که با آن‌ها دارد این است که حرف نمی‌زند. (سفرنامه‌ی ناصرالدین شاه)

افلاطون فلسفه را به دیوانگی تشبیه می‌کند، که نقطه‌ی مقابل اعتدال و متانت است؛ اندیشه نباید میانه‌رو باشد، بلکه اگر نگوییم گستاخ، دست‌کم باید دلیر باشد. اما اعتدال فضیلتی است که گفتار فیلسوف را مهار می‌کند.

تنها وقتی که مقوله‌ی این‌جا و اکنون از مرکز کنار زده شود، رهیافت فلسفی یا علمی می‌تواند بروز کند.

کشورهای دیگر جهان -و اکثراً در جهان در حال توسعه- در نقطه‌ای هستند که ایالات متحده در ابتدای قرن نوزدهم در آن قرار داشت. آن‌ها انتخابات دموکراتیک برگزار می‌کنند و در شرایطی که دولت خیلی ضعیف است به همگان حق رأی داده‌اند. آن‌ها مثل ایالات متحده‌ی بعد از دهه‌ی ۱۸۳۰ نظام‌های سیاسی حامی‌پروری دارند که در آن‌ها رأی‌ها به خاطر منافع شخصی خرید و فروش می‌شوند.

خدا نمی‌خواهد کارها همه به دست وی به انجام رسد تا ما را از بهره‌ٔ خویش از آزادی اراده و آن بهره‌ای از عظمت که به دست ماست محروم نکرده باشد.

زنان طبقه‌ی بالای شهری در مجموع، محدودترین افراد جامعه بودند که حجاب را شدیداً مراعات می‌کردند و خانه‌نشین بودند. زنان _یا مستخدمه‌هایشان_ بخش عمده‌ی روز را صرف تهیه‌ی غذا و سایر کارهای خانه می‌کردند‌. زنان طبقه‌ی کارگر محدودیت کمتری داشتند. فریزر می‌نویسد: «در خانواده‌های کارگر و روستایی تقریباً نشانی از حجاب نیست.»

اکراه خاورمیانه‌ی اسلامی از پذیرش علوم اروپایی، با توجه به کمک فراوان تمدن اسلامی به ظهور علم مدرن در سده‌های میانه، قابل تأمل است.

در چشمه‌هایت دیگر وضو نمی‌گیرند در مسجدهایت دیگر نماز نمی‌گزارند مکان‌های پیش‌تر پررونق‌ات، اکنون سوت‌وکور گشته‌اند اتریشی‌ها بودای زیبای ما را گرفته‌اند.