بریده‌های کتاب آگاتا هولمز

_بگو ببینم، پادشاهه که دلت می‌خواد بهش ابراز علاقه کنی؟ _ظاهراً مهم نیست دل من چی می‌خواد.

چه سرّی است در آنکه آرای اهل کفر متشتت است، اما ملت واحدی دارند؟ آنهارا یکایک هرگز جرأت نیست، اما چون باهم شوند و جسور تهی مغزی چون شمر نیز میاندار شود، بیا و ببین که چه می‌کنند! شرک همواره با تفرقه ملازم است، اما جلوه های فریب دنیا، آنان را چون لاشخورهایی که بر یک جنازه اجتماع کنند، بر جیفه های بی مقدار شهوت و غضب گرد می آورد.

اسلام لباسی نیست که با پیکر جاهلیت جفت بیاید، اما اینجا دنیاست و بادیهٔ وهم میان ظاهر و باطن فاصله انداخته است.

(صفحه‌ی ۳۹ از ۵۷۰ صفحه) اسلامی که شما از زبان دیگران یا ناآشنایان به مکتب قرآن شنیده‌اید و یا منحرفان تفرقه‌طلب و عمال استعمارگران به شما معرفی کرده‌اند اسلام نیست. بیایید اسلام عزیز را از دانشمندان آشنا به منطق قرآن بشنوید و در آن، چیزی را که بالاتر از آمال و افکار شکاست بیابید و گول مبلغات استعمارگران را نخورید.

کسی که بذاقه احمق است از نادانی خود رنج نمی‌برد ولی آنکس که حقیقتی را دریافته نمی‌تواند خود را همرنگ احمق‌ها نماید.

تو خیلی بیشتر از سنت می‌فهمی. ولی دچار این اشتباه نشو که همه چی رو می‌دونی.

درست وقتی فکر می‌کنی همه چی رو می‌دونی... هیچی نمی‌دونی.

«سخنان تو مرا می‌ترساند.» انس تلخ خندی زد و گفت: «تو از کردار خود بیش‌تر باید بترسی، تا سخنان پیری چون من!»

«ترسی از شما ندارم، چه مشرک باشید، چه حرامی چه مسلمان؛ چرا که به زودی مشرکان و حرامیان و مسلمانان هم‌پیمان می‌شوند تا در همین بیابان و همین گودال بهترین بنده‌ی خدا و فرزند رسولش را بکشند و بر کشته‌اش پای‌فشانی کنند.»

اگر چیزی باشد که به راستی مرا بترساند آینده‌ی خودم است.

یاد گرفتم که اشتباه کردن اشکالی ندارد به شرطی که به اشتباهت اقرار کنی و مشتاق باشی به حرف کسانی گوش بدهی که ممکن است بیشتر از تو بدانند.

این را یاد گرفتم که گاهی اوقات اشکالی ندارد که مثل بچه ننه‌ها فکر کنیم البته تا زمانی که مثل بچه‌ننه ها عمل نکرده باشیم.

اگر بگویم ذهنم کلاف سردرگمی از افکار ضد و نقیض بود کم گفته‌ام.

او تنها صدای منطقی در میان توفان سردرگمی بود که به آن دچار شده بودم. به او اعتماد داشتم، در کنارش احساس امنیت می‌کردم.

این جا از شادی خبری نیست. تنها چیزی که هست ماجرای غم‌انگیز بقاست.