بریده‌های کتاب انقلاب ما به ما چه داد؟

رویای انقلاب، خودِ انقلاب نیست؛ هم‌چنان که هیچ تصور رویایی از آن‌چه که می‌بایست حادث شود، هرگز شبیه آن‌چه که حادث شده نبوده است. #انقلاب‌مابه‌ما‌چه‌داد #بریده

ما غریب‌ترین، بی‌دوست‌ترین و مستقل‌ترین انقلاب جهان را داشته‌ایم. هیچ دستی برای کمک به ما دراز نشد. هیچ صدایی از هیچ کجا برنخاست. دنیا ایستاد و نگاه کرد تا یک بار دیگر شاهدِ لِه‌ شدن ملتی باشد، و در نهایت اظهار تاسفی کند و قطره اشکی بر گور مردمی که به رگ زده بودند تا آزادی را به دست آورند، بیفشاند. #انقلاب‌ما‌به‌ماچه‌داد #بریده

زیر و رو کردنِ زندگی به ارادۀ زمانسازِ پیمان بستگان و دوام این اراده احتیاج دارد نه روزِ پیمان بستن.

برای آنکه همه چیز درست شود، هیچ ستمی را تحمل مکن؛ و اگر کردی، خود، بنیانگذار ستمی نه آن کس که ستم کرده است..

بزرگان در عمقِ انقلابِ شما کاره ای نیستند ای فاطمه! باور کن

فقرا انقلاب کردند تا یک بار دیگر، تملکشان را بر بهشت اثبات کنند نه تمایلشان را به آزاد و آسوده زیستن!

فاطمه! وای به روزی که باور کنیم انقلاب، انجام گرفته است؛ چرا که «انجام گرفتن»دقیقاً به معنای «پایان یافتن»است و پایان یافتنِ انقلاب، آغاز سوگواری.

تو در برابر «عصر حرکت» مسؤلی ای فاطمه نه در برار «مبدء حرکت»

از آرزو تا واقعیتِ مطلوب را در بُعد زمان، پیاده می‌توان پیمود؛ اما، خستگان، پایِ رفتنشان نیست. #انقلاب‌ما‌به‌ماچه‌داد #بریده

از انقلاب گفتم و از انقلاب آغاز می‌کنم که هر دو آن را دوست می‌داریم. و من بی آن‌که لحظه‌ای تردید کنم، باور دارم که انقلاب ما بزرگ‌ترین انقلابِ روی زمین بوده است -از آغاز تاریخ تاکنون. در اینجا همین‌قدر به تو می‌گویم که ابعادِ دشمنی با و نفرت از انقلاب ما، هرگز قابل قیاس با ابعاد دشمنی و نفرتی نبوده است که نسبت به سایر انقلاب‌ها وجود داشته است. #انقلاب‌ما‌به‌ماچه‌داد #بریده

تو دختر مبارزم فاطمه! اینک از مجموعِ باورها و رویاهایت طنابِ پوسیده‌ی دلمردگی را ساخته‌ای؛ چرا که انقلاب را پیشاپیش چنان تصور کرده بودی که در لحظه‌ی وقوع، نه چنان بوده است، و البته بسیار غنی‌تر از آنچه پنداشته‌ای خواهد شد -اگر تو خسته نباشی و خویشتن را به هر بهانه نیازاری. #انقلاب‌ما‌به‌ماچه‌داد #بریده

صبر انقلابی، نگه داشتنِ سلاحِ نفرت از ظلم است و به کار بردن این سلاح تا مرگِ ظلم و ظالم؛ و نه گوسفندوار سر به سلاخِ تازه سپردن و نعره برنیاوردن، مبادا که بچه‌یی از خوابِ ناز بپرد و مادری نگران شود و وزیری اعلام کند که نمی‌تواند در میان جار و جنجال، به راحتی بیندیشد...

دنیا ایستاد و نگاه کرد تا یک بار دیگر شاهد له شدن ملتی باشد و در نهایت اظهار تاسفی کند و قطره اشکی بر گور مردمی که به رگ زده بودند تا آزادی را به دست آورند بیفشاند.