بریده‌های کتاب سرباز روز نهم

موقعِ عقد توی محضر حاج‌آقا برای بار سوم پرسید:« عروس خانم، وکیلم؟ » من هم جواب دادم:« با اجازه‌ی امام زمان، با اجازه از رهبر عزیزم، با اجازۀ بزرگ‌ترهایی که اینجا هستن؛ بله. » تا چند وقت همین شده بود سوژۀ خندۀ برادرها و خود مصطفی، می‌گفتند:« با اجازه از امام، دو فرزندش، جمیع شهدا، رفتگان.. .» 😂 🤣

وقتی مرز تل قرین بودیم، به سرم زد که پایگاه مرزی اسرائیل را بزنم و دو نفر از آنها را اسیر بگیرم؛ ولی حاج قاسم مخالف بود. می‌گفت فعلا برای حمله به اسرائیل زود است. حتی یک سری حاج قاسم گفت: مصطفی مراقب خودت باش؛ تو رو برای جنگ با اسرائیل می‌خوام. [نقل از شهید]

می‌گفت:《 بچه‌ها سعی کنید با مرگ عادی نمیرید‌ برای بچه‌بسیجی حیفه عادی بمیره》

می گویند مومن یک نشانه دارد.نشانه مومن این است که خودش را بیشتر به زحمت می اندازد تا بقیه راحت باشند

زندگی با مصطفی خیلی شیرین بود. مواقعی بود که به خاطر موقعیت کاری یا بچه‌داری نمی‌توانستم غذا آماده کنم یا خانه را مرتب کنم. از این بابت از مصطفی عذرخواهی می‌کردم. از ته قلبش ناراحت می‌شد و می‌گفت:《تو وظیفه نداری که برای من غذا درست کنی، وظیفه نداری خونه رو مرتب کنی. این وظیفه منه و من کم‌کاری کردم.》 با خنده به او می‌گفتم:《پس من چی‌کاره هستم؟》مصطفی هم می‌گفت:《وظیفه تو فقط تربیت بچه‌هاست. بقیه کارای خونه وظیفه منه. اگه خودم تونستم، کارهای خونه رو انجام می‌دم و اگه نتونستم کسی رو میارم که این کارا رو برات انجام بده.》

ما اینجا رزمنده داشتیم که صد دلارش رو که ماهیانه گرفته، به قصابی زینبیه داد تا اندازه‌ی پولش آشغال گوشت به سگ‌هایی که دور قصابی می‌چرخیدن بده. بهش گفته بود هر وقت سگا میان، از خرده آشغالات و از گوشتت یه کم بده به این سگا بخورن. طرف سنی بود. گفته بود الحق و الانصاف تو شیعه‌ی علی (ع) هستی.

حتی یک سری حاج‌قاسم گفت:《 مصطفی مراقب خودت باش؛ تو رو برای جنگ با اسرائیل می‌خوام.》

وقتی وارد شدیم، خیلی انرژی گرفتند که ایرانی‌ها به کمکشان آمده‌اند، در حالی که کلا دو نفر بودیم!

تک تیرانداز بود و چندتا از بچه‌های ما رو زده بود، دستگیرش کردیم. بهش سیگارشو دادیم، غذاشو دادیم، احترامش کردیم.

برای همه‌ی بچه‌ها نوکری می‌کرد. کار همه را راه می‌انداخت و برای همه کار می‌کرد الا خودش.

نیروهای داعش قرار بود قبل از نیمه‌ی شعبان سامرا را بگیرند و بگویند ما حرم پدر امام زمانی را که شما دارید، تخریب کردیم.

در سوریه حقوقی نمی‌گرفت و چون شغل آزاد داشت، بین رفت و آمدش باید کار هم می‌کرد تا مخارج زندگی‌مان را تامین کند.

در جنگ سوریه حفاری‌ها و تک تیراندازها نقش اصلی را دارند و بیشترین کشته را می‌گیرند. اینطور که می‌گویند، حفاری‌ها ماجرایش این است که ایران سیستمی را به نیروهای مقاومت می‌دهد که موقع حفاری، نه خاک بیرون می‌ریزد نه سر و صدا دارد. این سیستم را می دهد به حزب الله و حزب الله هم به حماس می‌دهد که علیه اسرائیل استفاده کند وقتی درگیری‌های سوریه شروع می‌شود حماس این تاکتیک نظامی را به تکفیری‌ها هم آموزش می‌دهد. هنوز که هنوز است، از آن حفاری‌ها علیه ما ستفاده می‌شود . می‌گفتند تکفیری‌ها تا نزدیکی زیر حرم تونل زده بودند. از داخل یکی از خانه‌های زینبیه بیرون آمده و پشت حرم حضرت زینب نوشته بودند که اگر اسد برود، حتماً تو هم باید از سوریه بروی!

باید روی موج نیرو سوار بشید. یعنی وقتی کسی به شما می‌گه این کار رو انجام بدیم، توی ذوقش نزنید که نه نمی‌شه. [توصیه‌ی شهید]

کسی که با مصطفی رفت و آمد می‌کرد، می‌فهمید که دوست ندارد منفعل باشد، باید حتما کاری انجام می‌داد؛ احساس تکلیف می‌کرد.

سیره شهدا را می‌خواند و سعی می‌کرد مانند آن‌ها عمل کند. تقریبا سه سالی که در سوریه بود، تلاش کرد بفهمد چه چیزی باعث می‌شود که انسان به مقام شهادت برسد و خود را به این مقام نزدیک کند. مصطفی سه سال تمام آنچه را که در سیره شهدا خوانده بود لمس کرد و لحظه لحظه جا پای قدم‌های آن‌ها گذاشت تا گم شده‌اش را پیدا کند.

زینبیه شده بود مثل جزیره‌ای در وسط اقیانوس. حتی با تیر کلاش هم می‌توانستند حرم را بزنند.