بریده‌های کتاب نگاهی کوتاه به تاریخچه روشنفکری در ایران: نسل دوم روشنفکری مشروطه و روشنفکری دوران پهلوی

در سیزدهمین کابینه پس از مشروطه که با ریاست وثوق الدوله تشکیل گردید، یک اتفاق بسیار تلخ و دردناک و به ویژه از منظر بررسی کارنامه سیطره شبه مدرنیست ها، عبرت آموز رخ داد و آن انعقاد قرارداد 1919 با دولت انگلیس توسط حسن خان وثوق الدوله، در ازای دریافت 130 هزار تومان لیره رشوه می باشد. ماجرا از این قرار است که ایران در حد فاصل سقوط تهران به دست فراماسونر ها در 1288 ش تا کودتای 1299 ش، در یک وضعیت بَلبشو و هرج و مرج گسترده به سر می برد. با پایان گرفتن جنگ جهانی اول و وقوع انقلاب بلشویکی در روسیه، مجموع توافقات استعماری انگلیس و دولت تزاری در سال 1907 کان لم یکن تلقی گردیده و دولت انگلیس نگران نفوذ بلشویک ها در ایران بود. در چنین شرایطی، جناحی از هیأت حاکمه انگلستان تصمیم گرفتند با تحت الحمایه قرار دادن ایران و نفی استقلال نسبی و شکننده ی آن، به طور کامل بر کشور مسلط گردیده و از خطر نفوذ شوروی به ایران و هند جلوگیری نمایند؛ زیرا هندوستان در آن دوره، منبع اصلی تغذیه دولت انگلیس بود و ایران نیز به واسطه اکتشاف نفت، بیش از پیش برای دولت انگلیس اهمیت می یافت. در چنین وضعیتی، وثوق الدوله در مرداد 1298 ش برابر با اوت 1919 ش حاضر گردید، در ازای دریافت رشوه،. قرارداد تحتالحمایگی ایران را امضا نماید.

ملکم خان به لحاظ اعتقادی فردی سکولاریست و حتی لائیک و آته ئیست بود، امّا در نظر معتقد بود به منظور قابل پذیرش کردن مفاهیم مدرنیستی در جامعه ایران، باید آن ها را در لفاف و زَروَرق دین پنهان کرده و محصول دیانت نامید. این ترویج صریح التقاط و نفاق می باشد.

ویژگی های جریان تاریخ نگاری فراماسونری در ایران را می توان این گونه فهرست کرد: 1. این جریان تأکید بسیاری بر ارائه تفسیری ناسیونالیستی از تاریخ ایران و ستایش از ناسیونالیست ها دارد. 2. این جریان مبنای تحلیل های خود را مشهورات اندیشه مدرنیستی نظیر ((اصل ترقی ناسوتی)) و مفهوم لیبرالی آزادی و دموکراسی اومانیستی قرار می دهد. 3. این جریان تاریخ نگاری، با نادیده گرفتن تعمّدی انبوه توطئه های پیچیده استعماری که عمدتاً توسط فراماسون ها اجرا گردیده و می گردد، هر حرکت مدرنیستی و شبه مدرنیستی را مثبت تلقی کرده و هر حرکت اصیل و دینی و مردمی را خدشه دار می سازد. 4. جریان تاریخ نگاری فراماسونری، اصرار غریبی بر کم رنگ کردن خدمات و مبارزات روحانیت و کل جریان مذهبی داشته در تحلیل های خود، انگیزه های آرمانی آنها را خدشه دار کرده به برجسته کردن شخصیت ها و آرای روشنفکری می پردازد. 5. جریان تاریخ نگاری فراماسونری در ایران که در حدود دویست سال قدمت دارد، در تحلیل تاریخ مبهم و مغشوش و نامعلوم ایران باستان، مبنا را بر ارائه یک تفسیر ناسیونالیستی و ثناگویی بی اساس از عظمت خیالی تمدن ایران باستان و شرافت موهوم و نژاد پرستانه ی به اصطلاح آریایی ها قرار می دهد. [فریدون] آدمیت را می توان برجسته ترین چهره روشنفکری جریان تاریخ نگاری فراماسونری ایران، در موضوع تاریخ معاصر ایران دانست.

از نقاط تاریک فعالیت این روشنفکر ناسیونالیست، نقش او به عنوان وزیر دارایی در امضای تجديد قرارداد نفت دارسی به سال 1312 ش در دوران استبداد رضاشاه می باشد.

به نظر می رسد رضاشاه از سالهای ۱۳۱۲ش به بعد که به مستبد مطلق العنان بدل گردید، مایل به نابودی هر کانون قدرتی جز خودش (حتی در زیردستانش) گردیده و به بیماری پارانویای تمامی دیکتاتورهای تاریخ گرفتار گردیده بود. اگرچه چهار ضلعی تیمورتاش، نصرت الدوله فيروز، على اكبر داور و سردار اسعد بختیاری نقش مهمی در زمینه سازی برای به قدرت رسیدن رضاشاه و تحکیم سلطنت شبه مدرنیستی او بر عهده داشته اند، اما در نهایت، رضاشاه با بی رحمی ذاتی خود، سرنوشت هولناک برای هر یک از این مزدوران رقم زد.

[محمدعلی] فروغی کتاب((تاریخ فلسفه)) فوله(Fouilliet) فرانسوی را ترجمه کرده و تحت نام((سیر حکمت در اروپا)) بدون ذکر منبع اصلی، منتشر کرده است.

آن گونه که اسناد نشان می دهد، علاوه بر این که حسین فاطمی از چنین خانواده ای که سابقه پیوند نزدیک با انگلستان را داشته است، بوده، بلکه فراتر از آن، با پول شرکت نفت و ((چک های عهده بانک شاهنشاهی)) برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و انگلستان، تمام مخارج او را همه ماهه می پرداخته است.

دو نمونه از خیانت های شرم آور حزب توده، یکی مربوط به تلاش این حزب برای واگذاری امتیاز نفت شمال به دولت شوروی و دیگری نیز مربوط به حمایت آشکار حزب توده از ((فرقه دموکرات آذربايجان)) و تلاش های تجزیه طلبانه آن می گردد.

بازرگان در کتاب((مذهب در اروپا))، حمام رفتن صبحگاه غربی ها را به منزله وضو و غسل!؟ و خواندن سرمقاله روزنامه را به منزله نماز خواندن!؟ و خواندن مقالات و اطلاعات دیگر این روزنامه ها را در حکم تعقیبات نماز می داند. ایشان در کتاب ((راه طی شده))، مسیر حرکت تمدن غرب اومانیستی را همان طریق انبیا(ع) می داند و نیز مدعی است که مادّیون علمی غرب در جاده ای قرار دارند که سر منزل آن خدا و آخرت است. به راستی حیرت انگیز است که فردی مسیر حرکت تمدن غرب اومانیستی را همان ((راه طی شده)) یعنی راه انبیا بنامد.

اساساً شاهزاده جلال الدین میرزا خصومت خاصی با دین مبین اسلام و روحانیت دارد و در برخی موارد، این خصومت را تحت لوای ((دشمنی با عَرَبان)) بیان می دارد.

شفا با زبان فرانسه آشنایی داشت و زمانی که دوستش(منوچهر نوذری) دست نویس اثری ترجمه شده از زبان ایتالیایی[((کمدی الهی)) اثر دانته] را برای تورق در اختیار او نهاد و به طور ناگهانی درگذشت، شفا آن کتاب را به نام خود منتشر کرد. بنا به گفته یکی از نویسندگان معاصر، شجاع الدین شفا بازیگری هزارچهره و دولتمردی مکّار و بی بند و بار بود.

سید محمد فرزان از کتاب ((کلیله و دمنه)) تصحیح مجتبی مینوی، بیش از دویست وپنجاه غلط درآورده است که البته نشانه ضعف کار مینوی بوده است.

یکی از خیانت های برجسته این بوروکرات روشنفکر لیبرال ناسیونالیست عضو کاست روشنفکری ایران[علی امینی] ، نقش او در امضا و انعقاد قرارداد اسارت بار کنسرسیوم است که نفت ایران را در معرض تاراج آمریکا و انگلیس و صهیونیست ها قرار داد.

نشر جذاب و گیرای زرین کوب موجب می گردید که میزان صحّت و سُقم تعبیر های زرین کوب و یا اعتبار استنادات او چندان مورد توجه مخاطب قرار نگیرد. بسیاری از ادعاهای ناسیونال شووینیستی زرین کوب در خصوص ایران باستان، در کتاب هایی نظیر ((تاریخ مردم ایران قبل از اسلام)) و ((روزگار ایرانیان))، چیزی نیست مگر ترویج نظریه نژاد پرستانه آریامحوری....

میرزا حسین خان سپهسالار همچنین کوشید تا آداب و عادات رفتاری غربیان و طرز لباس پوشیدن آن ها را در ایران رواج دهد. رسم برپایی شب نشینی های عشرت طلبانه به همراه رقص و موسیقی غربی به سبک اروپایی ها و نیز پوشیدن کت و شلوار و بستن دستمال گردن، در دوره صدارت او و توسط وی رواج یافته است.

در واقع، ارکان اندیشه آخوندزاده را می توان این گونه بر شمرد: 1.ماتریالیسم و الحاد صريح؛ 2.بی اعتقادی به معرفت وحیانی و دعوت به حاکمیت عقل مدرن به جای آن؛ 3.سكولاريسم 4. ترویج تئوری خطرناک و ضد فرهنگی تغییر خط و الفبای فارسی؛ 5.ترویج ناسیونالیسم تو خالی و بی ریشه باستان گرا؛ 6.ترویج اندیشه التقاطی و اومانیستی پروتستانیزم اسلامی 7.ترویج ایده های لیبرالی و مشروطه به سبک رژیم بریتانیا بر پایه‌((حقوق طبیعی)) و سکولاریسم؛ 8. اعتقاد به((نظریه ترقی)) و تقلید از نویسندگان عصر روشنگری و ترویج علم گرایی پوزیتیویستی؛ 9. دشمنی شدید و صریح با اسلام و روحانیت و اعراب مسلمان

به روشنی قابل تصور است که اگر خدای ناکرده جلال الدین میرزا به عنوان ایدئولوگ اصلی ناسیونالیسم شووینیستی و یا آخوندزاده به عنوان روشنفکر ناسیونالیست سکولار مروج غرب زدگی شبه مدرن، در اغراض خود (تغییر زبان و یا الفبای فارسی) موفق می شدند، چه فاجعه عظیمی پدید می آمد و ارتباط و پیوند تاریخی مردم با فرهنگ و هویت و میراث عظیم معارف قُدسی و ادبی و پیشینه حکمی و عرفانی و دینی شان آن چنان گسسته می شد که ظرف یکی دو نسل، دیگر کسی پیدا نمی شد که بتواند مثنوی مولوی و یا دیوان حافظ و یا قصه های تمثیلی سهروردی و آثار فارسی ملاصدرا و ابن سینا را بخواند و یک انقطاع کامل هویتی نسبت به پیشینه و ظرفیت‌های تاریخی فرهنگی ما پدید می آمد، به گونه ای که در کمتر از یک قرن، اساس زبان و هویت فرهنگی و میراث و مآثر به جای مانده از جلوه های خلاقیت و شکوفایی و امانت های فرهنگی و قومی ما کاملاً از بین می رفت و میراث فرهنگی ایرانی کاملاً مضمحل می گردید. از این جاست که می توان به خوبی به ماهیت و اغراض استعماری و ضد ملی این روشنفکران داعیه دار ناسیونالیسم پی برد.

فرح پهلوی در خاطرات خود، هویدا را فردی بی دین معرفی می کند که بهترین دین را بی دینی می داند. فرح همچنین نکات تأسف باری از انحرافات جنسی هویدا، به نقل از همسر هویدا نقل می کند.

در کارنامه [میرزا حسین خان] سپهسالار دلالی ها و امتیازدهی هایی به نفع استعمار انگلیس و دولت تزاری وجود دارد که نام آن را چیزی جز فروش امکانات و ذخایر و منابع و ثروت ها و بخش هایی از خاک ایران، تضعیف کلی ایران در برابر هجوم استعمار و بسط و تعمیق وابستگی ایران به دولت های استیلاجوی روسیه و انگلیس و در یک کلمه ((خیانت)) نمی توان گذاشت. نمونه هایی از این خیانت ها، انعقاد قرارداد رویتر با یک سرمایه دار یهودی انگلیسی (۱۲۸۹ق)، امضای جدایی بخش هایی از خاک ایران و انضمام آن به انگلیس (۱۲۹۰ق)، به منظور تقویت حضور استعماری آن کشور در هندوستان و در کنار مرزهای ایران، واگذاری تمامی حقوق ایران در ماورای بحر خزر ((کوک تپه)) و ((آخال))به دولت روسیه (۱۲۹۷ق) می باشد. لرد کرزون از استراتژيست های رویکرد استعماری دولت انگلیس، از ابعاد حیرت انگیز امتیازات واگذار شده به ژولیوس رویتر در قرارداد ((رویتر)) آن چنان متعجب شده بود که گفت:((تا به حال دیده نشده است که ملتی، این چنین همه منابع و امکانات و ثروت خود را در اختیار کشوری دیگر قرار دهد.)) سپهسالار بابت عقد این قرارداد، پنجاه هزار لیره انگلیس، و میرزا ملکم، رفیق همفکر او، بیست هزار لیره دستمزد دریافت کردند.

از نقاط تاریک کارنامه صنیع الدوله، ریاست او در ((کمیسیون تدوین نظام نامه))، یا به عبارتی، تدوین اولین قانون اساسی مشروطه می باشد. اعضای این کمیسیون (صنیع الدوله، محتشم السلطنه، مخبرالسلطنه، میرزاحسن و میرزا حسین پیرنیا) که همگی فراماسونر بودند، به تدوین یک قانون اساسی 51 ماده ای و مُلهم از روح سکولاریسم و آرای فراماسونری پرداختند. تدوین این قانون اساسی، حلقه مهمی از زنجیر اهداف سکولاریستی منورالفکران فراماسونر، در انحراف نهضت عدالت خانه به یک رویداد غرب زده بوده است.