نشر جذاب و گیرای زرین کوب موجب می گردید که میزان صحّت و سُقم تعبیر های زرین کوب و یا اعتبار استنادات او چندان مورد توجه مخاطب قرار نگیرد. بسیاری از ادعاهای ناسیونال شووینیستی زرین کوب در خصوص ایران باستان، در کتاب هایی نظیر ((تاریخ مردم ایران قبل از اسلام)) و ((روزگار ایرانیان))، چیزی نیست مگر ترویج نظریه نژاد پرستانه آریامحوری....

میرزا حسین خان سپهسالار همچنین کوشید تا آداب و عادات رفتاری غربیان و طرز لباس پوشیدن آن ها را در ایران رواج دهد. رسم برپایی شب نشینی های عشرت طلبانه به همراه رقص و موسیقی غربی به سبک اروپایی ها و نیز پوشیدن کت و شلوار و بستن دستمال گردن، در دوره صدارت او و توسط وی رواج یافته است.

در واقع، ارکان اندیشه آخوندزاده را می توان این گونه بر شمرد: 1.ماتریالیسم و الحاد صريح؛ 2.بی اعتقادی به معرفت وحیانی و دعوت به حاکمیت عقل مدرن به جای آن؛ 3.سكولاريسم 4. ترویج تئوری خطرناک و ضد فرهنگی تغییر خط و الفبای فارسی؛ 5.ترویج ناسیونالیسم تو خالی و بی ریشه باستان گرا؛ 6.ترویج اندیشه التقاطی و اومانیستی پروتستانیزم اسلامی 7.ترویج ایده های لیبرالی و مشروطه به سبک رژیم بریتانیا بر پایه‌((حقوق طبیعی)) و سکولاریسم؛ 8. اعتقاد به((نظریه ترقی)) و تقلید از نویسندگان عصر روشنگری و ترویج علم گرایی پوزیتیویستی؛ 9. دشمنی شدید و صریح با اسلام و روحانیت و اعراب مسلمان

به روشنی قابل تصور است که اگر خدای ناکرده جلال الدین میرزا به عنوان ایدئولوگ اصلی ناسیونالیسم شووینیستی و یا آخوندزاده به عنوان روشنفکر ناسیونالیست سکولار مروج غرب زدگی شبه مدرن، در اغراض خود (تغییر زبان و یا الفبای فارسی) موفق می شدند، چه فاجعه عظیمی پدید می آمد و ارتباط و پیوند تاریخی مردم با فرهنگ و هویت و میراث عظیم معارف قُدسی و ادبی و پیشینه حکمی و عرفانی و دینی شان آن چنان گسسته می شد که ظرف یکی دو نسل، دیگر کسی پیدا نمی شد که بتواند مثنوی مولوی و یا دیوان حافظ و یا قصه های تمثیلی سهروردی و آثار فارسی ملاصدرا و ابن سینا را بخواند و یک انقطاع کامل هویتی نسبت به پیشینه و ظرفیت‌های تاریخی فرهنگی ما پدید می آمد، به گونه ای که در کمتر از یک قرن، اساس زبان و هویت فرهنگی و میراث و مآثر به جای مانده از جلوه های خلاقیت و شکوفایی و امانت های فرهنگی و قومی ما کاملاً از بین می رفت و میراث فرهنگی ایرانی کاملاً مضمحل می گردید. از این جاست که می توان به خوبی به ماهیت و اغراض استعماری و ضد ملی این روشنفکران داعیه دار ناسیونالیسم پی برد.