بریده‌ کتاب‌های حاجی آقا

همای گو مفکن سایه شرف هرگز بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد!

حاجی آقا به عادت معمول، بعد از آنکه عصازنان یک چرخ دور حیاط زد و همه چیز را با نظر تیزبین خود ورانداز کرد و دستورهایی داد و ایرادهایی از اهل خانه گرفت، عبای شتری نازک خودش را از روی تخت برداشت و سلانه سلانه دالان دراز تاریکی را پیمود و وارد هشتی شد. بعد یکسر رفت و روی دشکچه‌ای که در سکوی مقابل دالان بود نشست. این هم قسمت دوم از مجموعه‌ی پاراگراف آغازین.

از اول دنیا اینطور بوده که یکی از گشنگی بمیره، یکی از سیری بترکه.