بریده‌های کتاب چشم هایش

«این چشم‌ها مال من نیست!»

من آنشب فهمیدم که در نزدیکی چ کوره‌ی پر از آتش گداخته‌ای ایستاده ام و دارم از سرما می‌لرزم.

دیگر اختیاری از خود نداشتم. سرش را آورد پایین و چشمم را بوسید. __________ ثانیه ای تحمل کردم . یک مرتبه دست انداختم به گردنش و لب های خشک او را به لب‌های خودم چسباندم. گفت :(( فرنگیس,فرنگیس!)) . گفتم:(( جانم ،جانم!))

در چشم های من دقیق تر نگاه کن ، جز تو هیچ چیز در آن نیست.

کسی که در عمرش گرسنگی نکشیده، کسی که از سرما نلرزیده، کسی که از صب تا سحر بی‌خواب نمانده، چطور ممکن است از سیری، از گرما، ار پرتو آفتاب صبح لذت ببرد.

کسی که در عمرش گرسنگی نکشیده، کسی که از سرما نلرزیده، کسی که شب تا سحر بی‌خواب نمانده، چطور ممکن است از سیری، از گرما، از پرتو آفتاب صبح لذت ببرد؟

در چشم‌هاى من دقيق‌تر نگاه كن! جز تو هيچ چيزى در آن نيست.

عشق به زندگی او را تا پای مرگ کشاند

خیلی بلاها ادم در زندگی به سرش می آید و خودش مسبب همه ی آنهاست،منتهی ادراک نمیکند یا وقتی به ریشه ی آنها پی میبرد که دیگر کار از کار گذشته است!

چه شیرین است . چه شیرین میتواند باشد ، افسوس که ما تلخی آن را میچشیم …

بهترین لذت‌ها وقتی تکرار شد، زجر و نصیبت است.

هیچ کس برای خودش نمی نویسد.خواننده و نویسنده مکمل هم هستند.

احساسات دروغی آن‌ها مرا می‌زد. همه‌شان گوشت تن مرا می‌طلبیدند. در صورتی که من آرزو می‌کردم روح خودم را نثار کنم، جسمم را می‌خواستم به کسی ببخشم که روح مرا اسیر کند.

کسی که از شاه سابق هراسی در دل به خود راه نمی داد و با خیل تاش آنطور رفتار میکرد ، مرعوب نمیشدـمرعوب هم نشد به طوری که بالاخره در تبعید جان داد ، شاید هم کشته شد ، چنین مردی چطور ممکن است اسیر چشم های زنی شده باشد ؟

با یک گل بهار نمی‌شود.

دوستدار هنر از خود هنرمند بیشتر لذت می‌برد. هر هنرمندی از کار خودش حتی اگر شاهکار باشد ناراضی است.