بریده‌های کتاب جاذبه ی حسینی: گزیده ی بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) درباره ی حضرت زینب کبری (س) و اربعین حسینی

در دیدگاه فرهنگ غربی،به همه این هیاهویی که راه می اندازند و با همه این بوق و طبلی که برای زن و حقوق زن زدند و میزنند، وقتی به اعماق بینش آنها نگاه می کنی می بینید که در عمق وجدان و احساسشان زن را یک وسیله التذاذی برای مرد می خواهند، نه زن را برای همسر خودش، جنس زن را برای جنس مرد. این بزرگترین اهانت به زن است.

...اما ملت ما و امت ما (ایران) هیچ وقت مثل امروز نمیتوانسته ادعا کند شیعه امام حسین علیه السلام است. امروز روح عاشورا در سرپای ملت ما وجود دارد.

بخش عمده ای از عظمت زینب کبری علیها السلام از این جاست: اولا موقعیت را شناخت، هم موقعیت قبل از رفتن امام حسین علیه السلام به کربلا، وهم موقعیت لحظات بحرانی روز عاشورا، هم موقعیت حوادث کشنده بعداز شهادت امام حسین علیه السلام را وطبق هر موقعیتی یک انتخاب کرد این انتخاب ها زینب علیه السلام را ساخت.

زن امروز دنیا الگو می خواهد. اگر الگو او زینب علیه السلام باشد و فاطمه زهرا باشد، کارش عبارت است از فهم درست، هوشیاری در درک موقعیت ها انتحاب بهترین کارها- ولو اینکه با فداکاری همراه باشد -و ایستادن پای همه چیز برای تکلیف بزرگی که بر دوش انسان ها خدا گذاشته است...

سکینه علیها السلام در همه تاریخ اسلام تا امروز یکی از مشعل های معرفت و دانش است.

ماجرای امام حسین علیه السلام نجات بخشی یک ملت نبود، نجات بخشی یک امت نبود، نجات بخشی یک تاریخ بود.

شخصیت زن اسلامی به برکت ایمان و دل سپردن به رحمت و عظمت الهی آنچنان سعه و عظمتی پیدا می کند که حوادث بزرگ در مقابل او حقیر و ناچیز می شود.

تاثیر هنر به خواست کسی که مخاطب هنر است، وابستگی ندارد. او بخواهد و نخواهد این اثر را خواهد گذاشت.

ما فرض کنید بنی امیه موفق می‌شد همون طور که اباعبدالله و شهدا را زیر خاک کند یاد خاطره کربلا هم زیر خاک کند ، خب این چه سودی برای اسلام دارد ؟...

💠 زینب کبری‌(س)؛ بانوی برجسته‌ی تاریخ بشریّت حضرت زینب کبری‌(س) یک بانوی برجسته‌ی در تاریخ بشریّت است، نه فقط تاریخ اسلام. واقعاً این جور است. آن شخصیّت مستحکم و قوی، آن انسان بزرگ،‌ آن انسانی که «‌زن نگر دست خدا در آستین‌» ؛ آن چنان که او عمل می‌کند کمتر انسانی _ چه مرد، چه زن _ می تواند با این قدرت، با این استحکام وارد میدان‌های دشوار بشود. در دیدار جمعی از پرستاران سراسر کشور ۱۳۹۸/۱۰/۱۱

در چنین دنیای سختی همان قدر که شهادت حسین(ع) ممتاز بود و با همه ی شهادتها از صدر اسلام تا امروز فرق داشت و هیچ روزی نه زمان پیغمبر(ع) ، نه زمان امیرالمؤمنین(ع) ، نه زمان ما با روز عاشورا قابل مقایسه نیست حرکت زینب(ع) هم همان قدر عظمت داشت.

شهادت بدون خاطره، بدون یاد، بدون جوشش خون شهید، اثر خودش را نمی‌بخشد.

همان‌طور که زینب‌کبری سلام‌الله‌علیها عصر عاشــورا و شب یازدهم، میان آن‌همه شدّت و محنت، دست و پای خودش را گم نکرد و مأیوس نشد؛ ما هم امروز مأیوس نیستیم و نباید باشیم. همان عصر عاشــورا-بنا به نقل بعضی از روایات- زینب به برادرزاده‌ی خودش علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام گفت:" ای برادرزاده‌ی من! اوضاع این‌گونه نمی‌ماند؛ این قبرها آباد خواهد شد، این پرچم برافراشته خواهد شد، مردم و ملّت‌ها و نسل‌ها گروه گروه می‌آیند و از این‌جا درس می‌گیرند و برمی‌گردند. این‌جا مَدرَس آزادی‌خواهان عالم خواهد شد." و شد. آن روز این امید، آینده را نشان می‌داد.

عظمت زینب (س)فقط صبر او نیســت؛ عظمــت زینب(س) در جمع شــدن تمــام خصوصیّــات برجســته ی یک انســان بــزرگ و شــخصیّتهای عظیم تاریخ در این زن اســت که در این چند روز از روزهای آخر دهه ی محرّم تا برگشــتن به مدینه که بار را تحویل داد و مســئولیّت او تمام شــد