بریده‌های کتاب طاعون

راه ساده برای آشنایی با یک شهر این است که بدانی مردم آن شهر چگونه کار می‌کنند، چگونه عشق می‌ورزند و چگونه می‌میرند.

نومید کننده ترین ننگ ها، ننگ آن نادانی است که گمان می کند همه چیز را می داند.

«من تورا دوست داشتم، اما حالا خسته‌ام... از این که می‌روم خوشبخت نیستم. اما برای از سر گرفتن هم احتیاجی به خوشبخت بودن نیست»

آنچه برای من اهمیت دارد این است که آرامش درون داشته باشم.

شر در این دنیا کم وبیش از نادانی سرچشمه میگیرد، و خیر هم اگر هدفش مشخص نباشد، به همان اندازه شر‌ می تواند آسیب برساند

سوال من این است: «چرا خود شما اینهمه فداکاری به خرج می‌دهید در حالی که به خدا ایمان ندارید.» ریو بی‌آنکه از تاریکی خارج شود گفت که به این سوال قبلا جواب داده است و اگر به خدای قادر مطلق معتقد بود از درمان مردم دست برمی‌داشت و این کار را به خدا وا می‌داشت.

نومیدکننده‌ترین ننگ‌ها، ننگ آن نادانی‌ است که گمان می‌کند همه چیز را می‌داند.

بزرگترا همیشه کوچکتر هارا میخورند

پرسش: چه باید کرد برای از دست ندادن وقت، پاسخ: احساس کردن آن در تمام طولش.

انسان مدت‌ها رنج می‌برد بی‌آنکه خودش بداند.

و ریو، با خود می‌گفت: انصاف حکم می‌کند لااقل گاهی شادکامی نصیب کسانی شود که انسانیت و عشقِ مفلوک ولی شکوهمندش برای‌شان کافی است.

در این اوج تنهایی هیچکس نمی توانست از همسایه اش انتظار یاری داشته باشد . هرکسی با گرفتاری های خود تنها می ماند .

ریو به تارو گف :فردا به بیمارستان بیاید برای تزریق واکسن پیشگیری از بیماری ولی قبل از اینکه بیایی بهتر است بدانی که شانس شما برای زنده ماندن کم است تارو گفت :صد سال پیش طاعون کل جمعیت شهری در ایران را کشت به جز یک نفر را و این باز مانده کسی بود که کارش شستن اجساد ناقل این بیماری بود

_ترجیح خوشبختی خجالت ندارد. +بلی،اما وقتی که آدم تنها خودش خوشبخت باشد،خجالت دارد.

بر طبق نظر عالیهٔ طاعون، همه کس ، از مدیر زندان گرفتع تا پست ترین زندانیان محکوم بودند و شاید برای نخستین بار در زندان عدالت مطلق برقرار می شد.