بریده‌های کتاب گوژپشت نتردام (نتردام پاریس)

وقتی در راه بد گام می نهی، باید تا انتها بروی حماقت است اگر در نیمه راه توقف کنی. جنایت که به حد اعلا برسد بی اندازه لذت بخش می شود. راهبی و جادوگری بر کپه ی کاهی در سیاهچالی میتوانند به اوج لذت برسند!

مردان بزرگ هنگامی هم که ناآرام‌اند نزد مردم قدر و منزلت دارند.

خواست مردم چه جزر و مدهای پایان‌ناپذیری دارد!

همه می‌دانند که ادبیات حرفه ی نان و آبداری نیست و کسانی که خواننده ی پروپاقرص کتاب‌اند زمستان ها آتشی در آتشدان ندارند...

چند دقیقه بعد، کازیمودو نومیدانه نگاهی به جمع انداخت و با صدایی جانگدازتر گفت: --- آب! همه خندیدند. 😓😞

با صدای ضعیف پاسخ داد: به هرچه بخواهید اعتراف میکنم. فقط زودتر اعدامم کنید!

گاه آدمی، هر اندازه هم که بی ایمان باشد، به عبادتگاهی که در دسترسش باشد متوسل می‌شود.

خلق و خوی زنان زیبا با ورود زنی زیباتر عوض می‌شود، به ویژه اگر تنها یک مرد در جمعشان باشد. (پ. ن. : هوگو راست میگه آیا؟؟) 🙂🤒😅

جناب مباشر صاحب‌منصبی دوزیست بود، نوعی شب‌پره از رده جانوران قضایی که هم مانند موش بود و هم مانند پرنده، هم صاحب اختیار بود هم سرباز 🙂🙂

حس میکردم اسیر طلسمت شده‌ام. آنچه می‌بایست بیدار نگهم دارد به خواب رفته بود و من به سان آنان که در برف جان می‌سپارند از این خواب لذّت می‌بردم.

مگر می‌شود شاعر باشی و قدر و منزلتت از یک دوا فروش هم کمتر باشد! واقعاً که! هومر در دهات یونان به گدایی افتاد و ناسو بین اهالی مسکو در تبعید جان سپرد.

سرِ بی شام زمین گذاشتن بسی رنج آور است، اما بدتر از آن این است که آدم نداند کجا بخوابد.

هیچ‌یک از مهره های گردنش نشکسته بود. بنابراین او را به دار نیاویخته بودند. پس با پای خود به آنجا آمده بود و آنجا جان سپرده بود. هنگامی که خواستند او را از اسکلت زن جدا کنند، غبار شد و فرو ریخت.