بریده‌های کتاب پستچی

می گفت دیگر دیدار در این دنیا ، ممکن نیست. هر چه رو گم کنی، برای همیشه گم کرده ای! جنگ این مسئله را خوب به من یاد داد . خیلی بهتر از مسائل ریاضی مدرسه ام.

آیا دوست داشتن ، همیشه دلیل می خواهد؟

گاهی عشق سریع تر از گلوله می کشدت

قرار نیست به هر کس خوبی کنی پیش تو بماند یا برایت جبران کند .همین خوبی کردن، تو را خوشبخت می کند‌.

نامه را چند بار خواندم و فهمیدم که حالا علی هم پا به پای من عاشق است،همراه که داشته باشی تمام جاده های بن بست جهان را عبور میکنی

عاشق شدن, سخت است.عاشق ماندن، سخت تر. آدم شاید در لحظه عاشق شود.ولی یک عمر ، طول می کشد که عشقش را از یاد ببرد، به خصوص عشق اول را ‌

دنیا صبر نمی کنه که ما حقمون رو بگیریم . باید بری دنبالش. اگر چیزی رو می خوای،باید تا تهش بری .

وقتی عاشق باشی، زمان گاهی قد یک نگاهی کوتاه می شود و گاهی قدر ابدیت کش می آید‌. این که چرا عاشق شده اید؟ این که چرا آن قدر زود ، عاشق شده اید! شبیه همان سوال هایی هست که در تتاق سفید با سقف کوتاه از من پرسیدند . سوال های دیگری هم کردند که حتما جوابش را باور نکردند.

بعضی وقت‌ها هزاران حرف در سینه داری،هزاران بغض در گلو،تمام رگ های تنت تیر می‌کشد که فریاد کنی،اما هیچ کلامی پیدا نمی‌کنی.

همیشه اتفاق‌ها آن طوری که فکر می‌کنی نمی‌افتد،گاهی درست برعکس می‌شود،اما چه کسی می‌تواند بگوید که کدام بهتر است؟شاید اصلا نباید برعکس می‌شد،شاید هم باید برعکس میشد.

حافظه گاهی زخم می‌زند.خاموشش کرده‌ام.

آدم شاید در یک لحظه عاشق شود،ولی یک عمر طول می‌کشد که عشقش را از یاد ببرد، به خصوص عشق اول را!